Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brodnicy

WYROK

UZASADNIENIE

W. S. wystąpił z powództwem przeciwko P. M. o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, zobowiązanego powoda W. S., względem uprawnionej P. M. zasądzonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z dnia 31 marca 2015 roku, sygn. akt: III RC 15/15 od dnia wniesienia pozwu. Powód wniósł roszczenie ewentualne w przypadku, gdyby Sąd nie znalazł podstaw do uchylenia obowiązku alimentacyjnego powoda wobec pozwanej wnosząc o jego zmniejszenie z kwoty 650 zł do kwoty 400 zł, płatnych z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat od dnia wniesienia pozwu. Nadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu pozwy powód wskazał, że pozwana w dniu 17 września 2018 roku ukończyła Akademie (...) w G., na której studiowała dietetykę, a zatem jej sytuacja materialna oraz możliwości zarobkowe powinny ulec znacznej poprawie, co w jego ocenie niewątpliwie ma wpływ na jego obowiązek alimentacyjny względem córki. W dalszej części uzasadnienia powód wskazał, że jego córka jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Ukończyła Akademie (...) w G., w związku, z czym posiadając wyższe wykształcenie nie powinna mieć problemów ze znalezieniem pracy. Nawet w sytuacji, gdyby pozwana zdecydowała się na kontynuacje nauki to posiadając wyższe wykształcenie bez żadnego problemu może łączyć naukę z pracą zarobkową.

W. S. oświadczył ponadto, że nie jest nigdzie zatrudniony. Aktualnie utrzymuje się z wynajmu domu oraz prac dorywczych. Miesięcznie uzyskuje dochód w wysokości 2 400 zł netto. Jego żona jest zatrudniona w Centrum (...), a za swoją prace otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2 500 zł brutto. Na utrzymaniu powód wraz z żoną ma syna I. S. urodzonego (...) w (...). Ponadto powód na utrzymaniu posiada także córkę z wcześniejszego związku, N. S. urodzoną w dniu (...), na którą uiszcza rentę alimentacyjną w wysokości 500 zł miesięcznie.

Pozwana P. M. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podniosła, że ukończyła studia licencjackie na Wydziale (...) i Towaroznawstwa (...) Morskiego w G., złożyła egzamin dyplomowy w dniu 17 września 2018 roku, z wynikiem bardzo dobrym i uzyskała tytuł Licencjat na kierunku Innowacyjna Gospodarka w specjalności (...) z wynikiem studiów bardzo dobrym i średnią ocen 4.0. Obecnie nieprzerwanie kontynuuje naukę na studiach dziennych na kierunku dietetyka, osiąga bardzo dobre wyniki w nauce. Ponadto ze względu na zakres obciążenia obowiązkami nie jest w stanie podjąć pracy zarobkowej, by utrzymać się samodzielnie. Nie jest w stanie w pełni samodzielnie zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb, co nie wynika z tego, że nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Przeciwnie, terminowo zalicza przedmioty, osiąga bardzo dobre wyniki w nauce. Ponadto podniosła, że obecne jej koszty utrzymania, jakie ponosi w związku z pobieraniem nauki są bardzo wysokie, a renta alimentacyjna, nawet w obecnej wysokości nie jest wystarczająca na ich pokrycie. P. M. oświadczyła, że łączna suma kosztów jej utrzymania wynosi 2 946 zł, a więc znacznie przekracza sumę renty alimentacyjnej obciążającej powoda oraz środków, jakie otrzymuje od swojej matki i tytułem stypendium socjalnego

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana P. M. urodziła się w dniu (...) w B. z nieformalnego związku powoda W. S. i E. M.. Rodzice pozwanej rozstali się, gdy była jeszcze dzieckiem.

Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2006r. Sąd Rejonowy w Brodnicy w sprawie III RC 240/05 z powództwa małoletniej P. M. zastąpionej przez matkę E. M. przeciwko W. S. podwyższył od pozwanego W. S. rentę alimentacyjną ustaloną ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Brodnicy z dnia 13 listopada 2003 roku w sprawie RC 333/03 na rzecz małoletniej powódki P. M. z kwoty 340zł miesięcznie do kwoty 390zł miesięcznie.

Następnie Sąd Rejonowy w Brodnicy wyrokiem z dnia 31 marca 2015 r. w sprawie III RC 15/15 podwyższył rentę alimentacyjną należną od pozwanego W. S. na rzecz P. M. z kwot po 390 zł miesięcznie zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 12 stycznia 2006r. w sprawie III RC 240/05 do kwot po 650 zł miesięcznie płatną z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca poczynając od dnia 1 kwietnia 2015r. do rąk uprawnionej z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat.

Sytuacja stron w roku 2015 przedstawiała się następująco:

W tym czasie pozwana miała 18 lat i była uczennicą Liceum Ogólnokształcącego w B., była w klasie maturalnej. Po maturze zamierzała pójść na studia. Powódka mieszkała z matką, ojczymem i bratem. Matka powódki nie pracowała, od swojego męża otrzymywała określoną kwotę pieniędzy, zajmowała się wychowaniem córki i syna. Pozwany płacił alimenty na córkę P. w kwocie 400 zł miesięcznie i dodatkowo przekazywał pieniądze na koszty nauki tj. korepetycje - kwotę 250 zł miesięcznie (twierdząc, że są to pieniądze od jego ojca a dziadka P.). Taka sytuacja trwała do końca października 2014r., później relacje pomiędzy stronami się popsuły i pozwany przekazywał córce jedynie kwotę 400 zł tytułem alimentów.

Powód W. S. miał ukończone 39 lat i z zawodu był mechanikiem samochodowym. Z matką powódki nigdy nie był w związku małżeńskim. Z pierwszego związku małżeńskiego miał córkę N. w wieku 13 lat, na którą płacił alimenty w kwocie 400 zł miesięcznie. W czasie orzekania w sprawie III RC 15/15 był w kolejnym związku małżeńskim, z którego miał 6-letniego syna. Żona pozwanego pracowała w szkole, jako nauczycielka i otrzymywała wynagrodzenie w kwocie około 2.200 zł miesięcznie. Pozwany był właścicielem nieruchomości - domu mieszkalnego, w którym nie mieszkał wynajmując go lokatorom za łączną kwotę 700 zł miesięcznie, przy czym to on z uzyskiwanych środków kupował węgiel do tego domu i dokonywał jego remontów. Pozwany z żoną i dzieckiem mieszkał na gospodarstwie będącym własnością jego ojca. Pomagał ojcu w tym gospodarstwie - było to gospodarstwo o pow. 16 ha położone w miejscowości G., poza tym pozwany podejmował różne prace na gospodarstwach sąsiadów. Koszt utrzymania domu, w którym mieszkał pozwany ponosił jego ojciec z tym, że za węgiel i zużyty prąd płacił pozwany. Pozwany był właścicielem samochodu marki W. z 1966r., oraz drugiego samochodu osobowego z 1998r.

(Dowód:, akta sprawy III RC 15/15 Sądu Rejonowego w Brodnicy w tym pisemne uzasadnienie wyroku)

Aktualna sytuacja stron przedstawia się następując:

Pozwana P. M. ma 22 lata. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczęła studia, które obecnie już zakończyła tj. licencjat z logistyki, który obroniła 17 września 2018r. Obecnie studiuje drugi kierunek - dietetykę, są (...) studia I stopnia, dzienne na Uniwersytecie Morskim w G.. Pozwana jest na drugim roku (...) studiów – (...) i Towaroznawstwa ze specjalnością usługi żywieniowe i dietetyka. Studia trwają 3,5 roku. Zdaniem pozwanej przy obecnym planie zajęć na studiach nie ma możliwości podjęcia zatrudnienia. P. M. otrzymuje stypendium socjalne w wysokości 1.000zł miesięcznie od października 2018r. Alimenty, jakie otrzymuje od ojca wynoszą 650 zł miesięcznie. Poza tym uzyskuje pomoc od swojej matki – podała, że są to różne kwoty np. 300, 400 zł; oprócz tego matka przygotowuje jej obiady, które ona zabiera ze sobą. Pozwana podała, że w związku z pobieraniem nauki koszty jej utrzymania są bardzo wysokie i składają się na nie: koszty mieszkaniowe, tj. 1/2 czynszu najmu mieszkania: 800 zł miesięcznie, 1/2 opłata za media (ogrzewanie, prąd, woda, Internet, tv) ok. 250 zł miesięcznie, abonament telefoniczny 30zł miesięcznie, wyżywienie ok. 600 zł miesięcznie, środki higieny osobistej i środki czystości 300 zł miesięcznie, odzież i obuwie, ok. 200 zł miesięcznie, artykuły szkolne (zeszyty, książki) - 150 zł (na początku roku akademickiego) i dodatkowo drukowanie materiałów pomocniczych do nauki - koszt miesięczny ok. 30 zł, wyposażenie niezbędne do obowiązkowych zajęć na basenie na uczelni (strój, czepek, klapki, okulary) - 200 zł (na początku roku akademickiego), lekarstwa ok. - 50 zł miesięcznie, wizyty lekarskie - 130 zł miesięcznie Pozwana znajduje się pod stałą opieką lekarza specjalisty), koszty związane z powrotem do domu rodzinnego - 100 zł (koszty paliwa, koszty autostrady), bilet miesięczny autobusowy- 52 zł. Łączna suma miesięcznych kosztów utrzymania pozwanej wynosi 2 946 zł.

(dowód: zeznania P. M. k. 83v. – 84v.)

Pozwany W. S. ma obecnie 43 lata, z zawodu jest kierowcą-mechanikiem. Od października 2018r. jest bezrobotny, jednakże nie jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy. Pomaga ojcu w prowadzeniu gospodarstwa rolnego w pracy przy hodowli trzody chlewnej. Podał, że otrzymuje od ojca kwoty od 1.400 do 1.500 zł miesięcznie. Mieszka wraz z żoną i 10-letnim synem. Pozwany poza córką P. posiada na utrzymaniu siedemnastoletnią córkę N., na którą płaci alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie oraz 10 - letniego syna I., którego wychowuje wspólnie z obecną żoną. Żona pozwanego pracuje, jako nauczycielka w szkole, gdzie zarabia w granicach 2.200 zł netto miesięcznie. Małoletni syn pozwanego uczy się w klasie integracyjnej, korzysta z terapii sensorycznej, żona pozwanego jeździ z nim na dodatkowe zajęcia, żeby pomóc jemu w szkole. Miesięczny koszt dodatkowych zajęć dla dziecka sięga nawet 150 zł.

Ponadto na koszt utrzymania pozwanego i jego rodziny składają się: rata kredytu hipotecznego - 2.100 zł miesięcznie, zakup opału - 6.000 zł rocznie, opłata za energię elektryczną - 291 zł miesięcznie, opłata za wodę -100 zł miesięcznie, opłata za wywóz nieczystości - 30 zł miesięcznie, telewizja, Internet, telefon-102 zł miesięcznie, wyżywienie - 700 zł miesięcznie, zakup odzieży -150 zł miesięcznie, środki czystości i higieny osobistej - 70 zł miesięcznie. Z kolei na sam koszt bieżącego podstawowego utrzymania syna pozwanego I., składa się: koszt zakup żywności - 350 zł miesięcznie, zakup odzieży - 200 zł miesięcznie, środki higieny osobistej i czystości - 50 zł miesięcznie, wyprawka szkolna- 200 zł rocznie -ubezpieczenie i komitet rodzicielski - 30 zł rocznie, koszt terapii sensorycznej syna- 200 zł miesięcznie (50 zł tygodniowo), korepetycje - 320 zł miesięcznie ( 2x w tygodniu), koszt opieki ortodontycznej - 120 zł miesięcznie ( koszt wizyty 70 zł plus dojazd do T. 50 zł).

(dowód: zeznania powoda W. S. – k. 42-43)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- zeznań W. S. 42 – 43, - zeznań P. M. k. k.83 v. – 84v, - akt sprawy tut. Sądu III RC 15/15, - akt sprawy tut. Sadu III RC 192/18, odpisu aktu urodzenia - k. 5, kopi zaświadczenie z dnia 10.12.2018r. o kontynuowaniu studiów - k. 24 i 45, kopia umowy najmu k. 25-27,kopii zaświadczenia o uzyskaniu licencjatu - k. 27, kopii rachunku za energię elektryczną – k. 33, kopia zaświadczenia lekarskiego – k. 31, paragon – k. 32, decyzja o przyznaniu stypendium – k. 29, kopii aktów urodzenia małoletnich k. 51, 52, informacji z (...) dotyczącej I. S. k. 55 – 57, kopia zaświadczenia lekarskiego I. S. k. 58, kopia paragonów fiskalnych k.59. kopia faktury za węgiel k. 60, kopia faktury z apr.ad k. 61, kopia przelewu k. 62, wydruk planu zajęć k. 63 – 64, wydruki z ksiąg wieczystych k. 65 - 75

Sąd uznał za wiarygodne zeznania stron w zakresie, w jakim znalazły one odzwierciedlenie w dokonanych powyżej ustaleniach faktycznych, bowiem ten zakres ich zeznań w powiązaniu z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym układa się w pewną logiczną całość. Spór pomiędzy stronami sprowadzał się głównie do kwestii zasadności żądania pozwu, natomiast rozstrzygnięcie tej kwestii jest obowiązkiem Sądu.

Odnośnie dowodów z dokumentów powołanych wyżej to strony ich prawdziwości nie kwestionowały. Sąd także nie dopatrzył się żadnych okoliczności mogących budzić wątpliwości, co do ich prawdziwości. Strony odnośnie dokumentów ich odpisów bądź kserokopii różniły się jedynie w ocenie zawartej w nich treści.

Zarówno zeznania powoda jak i pozwanej były bardzo emocjonalne. Mimo dużego elementu subiektywnego nie brakowało w zeznaniach również obiektywnie przedstawionej swojej sytuacji. Wyczuwało się wzajemny żal. Pozwana nie kryła negatywnego nastawienia do powoda, ale ten element nie miał wpływu na ocenę zajętych stanowisk w sprawie.

Zeznania świadka U. W. w większości były nieprawdziwe. Były nielogiczne. Sąd dał świadkowi jedynie wiarę w tej części, w której zeznała, że wynajmuje mieszkanie od E. M. (matki powódki). W ocenie Sądu nieprawdziwe były zeznania, co do czynszu, że zawsze niezależnie od pory roku, rachunku za prąd itp. jest on stały i wręcz niewiarygodnie brzmiało stwierdzenie, że córka E. M. miała u niej na prośbę E. M. zająć pokój. Te zeznania były nawet sprzeczne z zeznaniami pozwanej, która z kolei twierdziła, że „widziała mamę na Mieszka” (gdzie mieszkanie wynajmuje je świadek) - udzielając odpowiedzi na pytanie gdzie mieszka mama. Pozwanej też Sąd nie dał wiary w tej części zeznań.

Sąd zważył, co następuje:

Kwestię obowiązku alimentacyjnego między rodzicami a dziećmi reguluje przepis art. 133 § 1 k.r.o., który stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Realizując odrębne roszczenie rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, ale tylko wówczas, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się (art. 133 § 3 k.r.o.). Wskazać, bowiem należy, iż zgodnie z utrwaloną judykaturą uzyskanie pełnoletniości nie zmienia sytuacji prawnej dziecka w zakresie alimentów, jeżeli pobiera ono naukę i czas na nią przeznaczony wykorzystuje rzeczywiście na zdobywanie kwalifikacji zawodowych. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia wykształcenia - podstawowego, średniego czy też wyższego. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Z tej przyczyny w odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletniość, brać należy pod uwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki (por. wyrok SN z dnia 14 listopada 1997 r. III CKN 217/97).

Zakres świadczeń alimentacyjnych w myśl art. 135. § 1 k.r.o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Oceny zakresu możliwości zobowiązanego do alimentów Sąd dokonuje w każdym konkretnym przypadku, przy uwzględnieniu aktualnego stanu majątkowego zobowiązanego i jego możliwości płatniczych, a także prognozy na przyszłość.

Przepis art. 138 krio przewiduje, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Zmianę tę należy rozumieć, jako istotne zmniejszenie lub zwiększenie się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się bądź zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Szczególnym przykładem zmiany stosunków w rozumieniu wskazanego przepisu jest osiągnięcie przez uprawionego do alimentów zdolności samodzielnego utrzymania się, a zatem zaspokojenia we własnym zakresie swoich usprawiedliwionych potrzeb.

Zarówno w orzecznictwie jak i w doktrynie utarł się pogląd, że zmiana stosunków powinna mieć charakter istotny. Istotność tej zmiany każdorazowo podlega ocenie sądu rodzinnego. Zmiana może dotyczyć zarówno sytuacji uprawnionego, jak i zobowiązanego poprzez pogorszenie albo poprawę ich sytuacji materialnej, co może skutkować zmianą wyroku alimentacyjnego, jeżeli w ocenie sądu rodzinnego będzie miało charakter istotny (K. G. „Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz” 2013).

Sam fakt osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości, jak i uzyskanie przez nie np. zawodu nie pociąga za sobą automatycznie ustania obowiązku alimentacyjnego ciążącego na rodzicach. W przypadku dziecka pełnoletniego rodzice niesprawujący już władzy rodzicielskiej, a zatem niemający wpływu na postawę życiową dziecka, nie powinni być obciążeni zbyt długo obowiązkiem alimentacyjnym, z uszczerbkiem dla swojego utrzymania.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że żądanie powoda dotyczące uchylenia obowiązku alimentacyjnego względem pełnoletniej córki jest na obecnym etapie bezzasadne. Pozwana studiuje na studiach stacjonarnych na kierunku dietetyka. Jest to już drugi kierunek studiów, jaki podjęła bezpośrednio po ukończeniu studiów licencjackich na kierunku Innowacyjna Gospodarka, w specjalności (...). Sąd nie kwestionuje, że studia wymagają od niej dużego nakładu pracy i zdyscyplinowania. Kontynuowanie nauki, osiąganie dobrych wyników w nauce sprawia, że sam obowiązek alimentacyjny świetle ustalonego stanu faktycznego powinien dalej być kontynuowany.

Dokonując oceny zasadności żądania ewentualnego pozwu w okolicznościach przedmiotowej sprawy uznać należy, iż zaistniały podstawy do jego częściowego uwzględnienia, co do obniżenia obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej P. M. z dotychczasowej kwoty 650 zł miesięcznie do kwoty po 400 zł miesięcznie. Na powyższą ocenę złożyły się okoliczności zaistniałe zarówno po stronie zobowiązanego do płacenia alimentów wskazane szczegółowo wyżej w stanie faktycznym jak i okoliczności wskazane przez pozwaną. Pozwana jednak zdobyła już zawód logistyka, co daje jej większe możliwości zatrudnienia aniżeli osobie bez zawodu nawet ze średnim wykształceniem.

Sąd porównując warunki osobiste powoda i jego rodziny oraz pozwanej uznał, że nastąpiła taka zmiana stosunków, która spowodowałby konieczność zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Powódka była nieszczera i uchylała się w nakreśleniu sytuacji majątkowej swojej matki. Jest nieprawdą zdaniem Sądu, że nie wie gdzie faktycznie mieszka jej matka i umniejszała faktyczną pomoc mamy w je utrzymaniu. Z jednej strony zeznała, że do B. przyjeżdża do mamy a z drugiej strony zeznaje, że nie wie gdzie mieszka mama – „widziałam mamę na Mieszka”. Na potrzeby procesu starała się wykazać, że mieszka w pokoju w mieszkaniu, które jej matka wynajmuje U. W..

Sąd przyjął, że obowiązek utrzymania powódki powinien obciążać jej rodziców w równym bądź chociażby porównywalnym zakresie zwłaszcza, że żadne z nich nie czyni już osobistych starań w jej wychowanie. Zgromadzony materiał dowody wskazuje natomiast, że matka pozwanej jest wstanie partycypować w kosztach jej utrzymania w większym zakresie aniżeli wskazuje sama pozwana, świadczą o tym wykazywane koszty swojego utrzymania przez pozwaną.

W ocenie Sądu poziom życia, jaki obecnie wykazuje P. M., kształtuje się na wysokim poziomie wyższym niż przeciętna stopa życiowa, wyższy w ocenie Sądu niż osoby otrzymującej wynagrodzenie na poziomie najniższej krajowej. Łączny koszt jej utrzymania podała na kwotę 2946zł.

Sam powód też w ocenie Sądu nie był szczery w wykazaniu swoich możliwości finansowych. Nigdzie nie jest zatrudniony. Wynajmuje dom, z którego opłaty za wynajem pokrywają zaciągnięty kredyt a drugim jego źródłem dochodu jak podał jest pomoc tacie – praca bez żadnej umowy na gospodarstwie rolnym ojca.

W aktualnej sytuacji pozwana, posiada zdolność częściowego samodzielnego utrzymania się. Natomiast, jeżeli nie chce wykorzystywać swoich możliwości musi zweryfikować swoje koszty utrzymania. Przyjmując takie założenie i mając na uwadze tę okoliczność, że powódka otrzymuje stypendium socjalne w kwocie 1.000 zł miesięcznie uznać należy, że środki te w tym alimenty od ojca oraz pomoc finansowa od matki stanowią zabezpieczenie jej podstawowych potrzeb. Jeśli nawet stypendium socjalne nie przysługiwałoby jej w okresie wakacji to wówczas, dysponując większą ilością czasu, może ona podjąć okresowe zatrudnienie, co w przeszłości już czyniła i co niewątpliwie pozwoli jej na zgromadzenie funduszy koniecznych podczas roku akademickiego. Natomiast dodatkowo zauważyć należy, że aktualna sytuacja rodzinna i majątkowa pozwanego wskazuje - zdaniem Sądu - na konieczność obniżenia alimentów na rzecz jego pełnoletniej córki P. M. i to również z tego względu, że na utrzymaniu pozwanego pozostaje jeszcze dwoje małoletnich dzieci, przy czym na córkę, której bezpośrednio nie wychowuje, płaci alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie, natomiast małoletniego syna wychowuje wspólnie z jego matką. Sąd też nie kwestionował wskazanych przez niego wydatków i kosztów utrzymania siebie i rodziny.

Pozwana zaś, jako młoda kobieta posiadająca wyższe wykształcenie biorąc pod uwagę rozkład zajęć na kierunku, na którym aktualnie studiuje w ocenie Sądu umożliwia jej podjęcie jej chociażby dorywczej pracy zarobkowej, poczynając od czwartku od godz. 12-tej do niedzieli włącznie.

Ocena tych wszystkich okoliczności wynikających z przeprowadzonego postępowania dowodowego, na które wskazano wyżej skłoniła Sąd do rozstrzygnięć znajdujących odzwierciedlenie w wyroku. I tak Sąd w punkcie 1) obniżył rentę alimentacyjną należną od W. S. na rzecz P. M. z kwot po 650 zł (sześćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 31 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt III RC 15/15 do kwot po 400 zł (czterysta złotych) miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk uprawnionej – P. M. z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z kwot, poczynając od dnia 1 maja 2019 r. oddalając powództwo w pozostałym zakresie, o czym orzekł w punkcie 2. W punkcie 3) wyroku Sąd koszty postępowania w tym koszty zastępstwa procesowego zniósł między stronami. Mając na uwadze, że pozwana jest studentka Sąd nie obciążył jej kosztami procesu w tym kosztami zastępstwa procesowego strony powodowej. Sąd dał możliwość przygotowania się pozwanej i zweryfikowania swoich wydatków i obniżył rentę alimentacyjną z dniem 1 maja 2019r.

Sędzia: /-/ M. S.