Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brodnicy

UZASADNIENIE

I. D. matka małoletniego A. S. w pozwie wniesionym w dniu 27 marca 2023r, przeciwko M. S. domagała się podwyższenia alimentów na rzecz małoletniego z kwot zasądzonych wyrokiem z dnia 29 listopada 2010r. do kwot po 1000zł miesięcznie poczynając od września 2022r.

Uzasadniając roszczenie strona powodowa podała m.in., że pozwany dobrowolnie łożył kwotę 400zł na dziecko i od września 2022r. zobowiązał się płacić 500zł. Powódka podała, że pozwany jest pod silnym wpływem matki, robi to, co ona mu każe, więc razem mogą płacić dochodzoną przez nią kwotę alimentów. Pozwany pracuje w gospodarstwie rodziców. Nie przejawia żadnego zainteresowania dzieckiem. Chłopiec jest pod opieką poradni psychologiczno – pedagogicznej. Kontynuuje naukę w szkole zawodowej w zawodzie mechanika. I. D. otrzymuje zasiłek dla bezrobotnych w wysokości 745,65zł.

(dowód: pozew k. 3 – 5)

Pozwany nie złożył w zakreślonym terminie odpowiedzi na pozew i sąd w dniu 26 maja 2023r. wydał wyrok zaoczny.

W wyroku zaocznym w pkt 1 Sąd podwyższył rentę alimentacyjną należną od pozwanego M. S. z kwot po 300 zł (trzysta złotych) miesięcznie, zasądzonych wyrokiem z dnia 29 listopada 2010r. w sprawie III RC 311/10 Sądu Rejonowego w Brodnicy do kwot po 1000zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie poczynając od dnia 1 września 2022r., z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z kwot, płatną do rąk matki małoletniego I. D..

M. S. złożył sprzeciw od wyroku zaocznego. Pozwany wniósł o uchylenie wyroku zaocznego i oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów ponad kwotę 500zł miesięcznie. W uzasadnieniu zajętego stanowiska pozwany podał m.in., że dobrowolnie zwiększył płaconą kwotę alimentów do kwoty 400zł a następnie 500zł miesięcznie. Podniósł, że faktycznie środki na alimenty przekazuje jego matka a babcia powoda. On ma liczne zobowiązania kredytowe. Zarzucił matce syna, że to z jej powodu nie ma kontaktu z synem. Podniósł, że nie wykazała faktycznych wydatków na syna. W ocenie pozwanego żądana kwota 1000zł alimentów nie ma na celu pokrycie rzeczywistych kosztów utrzymania syna, ale również pokrycie kosztów utrzymania pozostałych dzieci.

(dowód: sprzeciw k. 23 – 26)

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni A. D. urodził się (...) w B., jako syn M. i I. D. nazwisko rodowe J.. M. S. uznał dziecko przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w B. w dniu 4 października (...).

Na dzień 29 listopada 2010r. w sprawie III RC 311/10 gdy były ustalone ostatnie alimenty

W sprawie z powództwa małoletniego A. S. zastąpionego przez matkę I. D. i z powództwa I. D.

przeciwko M. S.

o alimenty i inne

Sąd w pkt 1 wyroku zasądził od pozwanego M. S. rentę alimentacyjną na rzecz małoletniego powoda A. S. w kwotach po 300 zł (trzysta złotych) miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, poczynając od dnia 6 października 2010r., do rąk matki małoletniego powoda - I. D. z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat,

W pkt 2 zasądził od pozwanego M. S. na rzecz małoletniego powoda A. S. zaległe alimenty w kwocie 3500 zł (trzy tysiące pięćset złotych) miesięcznie do rąk matki małoletniego powoda - I. D.,

W pkt 3 zasądził od pozwanego M. S. na rzecz I. D. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem części wyprawki,

I w pkt 4) oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

Na dzień wydania wyroku w sprawie III RC 311/10 matka powoda była zarejestrowana, jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Przedstawicielka ustawowa dziecka domagała się wówczas zasądzenie od pozwanego kwot po 300zł miesięcznie.

Pozwany w odpowiedzi na pozew podał, że jest osobą bezrobotną i uznał alimenty do kwoty 200zł.

I. D. miała lat 34 i z zawodu była rolnik. Zeznała, że mieszkała w B. sama z piątką dzieci. Wynajmowała mieszkanie od osoby prywatnej. Zawarła umowę najmu, płaciła 900 zł. Miało piątkę dzieci, najmłodsze dziecko to małoletni powód A., który miał 1 rok i 2 miesiące, pozostałe dzieci były w wieku 13 lat, 8 lat, 6 lat i 4 lata. Czwórka dzieci pochodziła ze związku małżeńskiego z W. D.. Rozwód był 2 kwietnia 2007r. Na czwórkę dzieci łącznie otrzymywała alimenty w kwocie 720 zł. Otrzymywała z MOPS tzw. „rządowy zasiłek” łącznie 240 zł na dzieci i na każde dziecko zasiłek rodzinny oraz zasiłek pielęgnacyjny na dwójkę dzieci. Małoletni powód A. S. był zdrowym dzieckiem, rozwijał się dobrze. Kwotę 300 zł. alimentów matka uzasadniała koniecznością zakupów m.in. mleka, pampersów, środków czystości, witamin, ubioru dziecka.

Pozwany M. S. miał lat 25, z zawodu był lakiernikiem samochodowym. Pozwany był zarejestrowany, jako osoba bezrobotna. Zeznał, że wcześniej pracował był zatrudniony o umowę o pracę, w 2006r. Pracował w K. w firmie prywatnej, jako lakiernik. Na dzień wyroku zeznał, że chodził do gospodarzy i tak zarabiał, śrutował zboże itp. Na tydzień zarobi około 200 zł – 250 zł. Szukał pracy w swoim zawodzie. Mieszkam u sowich rodziców.

(dowód: akta sprawy III RC 311/10)

I. D. ma lat 46. Ma wykształcenie rolnicze. Zawarła umowę zlecenia z firmą sprzątającą. Firma ma siedzibę w Ł. i działa w B.. Umowa zwarta jest na okres do końca grudnia. Sprząta w galerii handlowej. W miarę potrzeby zawrze kolejne umowy. I. D. z tytułu pracy otrzymuje około 2800zł wynagrodzenia netto. Otrzymuje ponadto na małoletniego powoda świadczenie 500+. Nie ma innych małoletnich dzieci oprócz A.. I. D. mieszka z powodem i pełnoletnim synem, który nie pracuje, studiuje zaocznie, utrzymuje go ojciec, który mu płaci alimenty. Małoletni A. S. ma 14 lat, uczęszcza do szkoły zawodowej, uczy się w zawodzie mechanika samochodowego. Powód ma praktyki zawodowe, za które otrzymuje miesięcznie 460zł i to są jego pieniądze. I. D. zeznała, że powód potrafi wydać swoje pieniądze w jeden dzień, na słodycze i McDonald ^’ s. Zdaniem przedstawicielski ustawowej A. nie chce kontaktu z ojcem. Powód ma wizyty u psychiatry, to są wizyty na NFZ. I. D. mieszkanie wynajmuję i płaci 540zł czynszu i 1200zł odstępne. Zeznała, że A. ma bardzo duże potrzeby, chce się ubrać, też chce mieć swoje pieniądze, bo każdy kolega ma swoje pieniądze, chce chodzić do McDonald ^’ s, i z kolegami do galerii handlowej i sam sobie coś kupić. Żądana kwota w ocenie matki to wystarczająca kwota, żeby wynagrodzić mu te wszystkie lata. Córki I. D. mieszkają w Belgi. Małoletni powód do - do MC chodzi codziennie, chodzi nawet kilka razy dziennie do restauracji (...) ^’ s. Buty powoda to koszt 200-250zł, a także 600zł. Wizyta jednorazowa u dentysty to koszt 250zł. wizyty powód miał w maju oraz zaplanowanie na listopad i grudzień 2023r. Przyznała, że nie liczy dokładnie, jaki jest koszt utrzymania syna. Syn lubi chodzić na mecze.

Koszty utrzymania mieszkania rozlicza I. D. tylko ze sobą.

Zeznała – „tu nie chodzi o pieniądze tylko pozwany powinien się poczuć, że ma syna.”

(dowód: zeznania I. D. k. 63v. – 64)

M. S. ma lat 39 i z zawodu jest lakiernikiem samochodowym, Zeznał, że okoliczności, które podał w sprzeciwie od wyroku zaocznego podtrzymuje i czyni swoimi zeznaniami. Pracuję w firmie (...) z siedzibą w T. na podstawie umowy zwartej o prace na czas nieokreślony od 20 kwietnia2023r. do 19 kwietnia 2024r. na stanowisku monter konstrukcji stalowej z podstawą wynagrodzenia brutto 3490zł. Dodatkowo pracodawca zastrzegł w umowie możliwość przydzielania premii uznaniowych. Otrzymuje miesięcznie netto kwoty od 4000 do 4500 na rękę. Praca pozwanego jest pracą na tzw. na delegacjach Pracuje na terenie Unii Europejskiej tj. Francja, Niemcy, Holandia. Otrzymuje wówczas około 1000-1100 euro na rękę dostaję. A. jest jego jedyny dzieckiem. Pozwany mieszka z partnerką i to on pokrywa koszt utrzymani mieszkania, którego właścicielką jest jego partnerka. Partnerka pozwanego jest osobą czynną zawodowo. Za mieszkanie płaci około 700zł miesięcznie, dodatkowo pozwany raty kredytów ok. 2000-2500zł miesięcznie. Swój miesięczny koszt utrzymani pozwany wyliczył na kwotę ok 4000zł. Od stycznia 2023r. pozwany płaci kwotę alimentów 500zł miesięcznie,

W roku 2022r. pojechał z synem do parku rozrywki w Z. i spędzili tam 4 dni na koszt pozwanego. Zeznał pozwany, że - nie wie, co się stało, że nie ma z synem kontaktu. Matka syna jest wrogo do niego nastawiona i to jest powodem braku kontaktu z synem. Przyznał, że kwotę 650zł miesięcznie od stycznia 2024r. mógłby na syna płacić.

(dowód: zeznania pozwanego M. S. k. 64 – 64v.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- zeznań I. D. k. 63v. – 64,

- zeznań M. S. k. 64- 64v.,

- kserokopii umowy o prace pozwanego k. 28,

- akt sprawy tut. Sądu III RC 311/10.

Orzeczeniem zapadłym i ustaleniami w sprawie III RC 311/10 Sąd był związany.

Prawdziwości dokumentu umowy o pracę nikt nie kwestionował. Sąd dął wiarę treści zawartej w dokumencie.

Strony zeznając uzasadniały zajęte stanowiska w sprawie. Sąd częściowo podzielił stanowisko strony powodowej i pozwanej, do czego ustosunkuje się po niżej.

Zeznania stron były bardzo emocjonalne. W ocenie sądu rzeczowo, treściwie zeznał pozwany i jego zeznania układały się w logiczną całość. Przedstawicielska ustawowo powoda również szczerze zeznała, ale jej zeznania były bardziej nacechowane elementem subiektywnym, szczerze opisywała codzienne potrzeby syna, ale skupiała się nie takich jak zaspokojenie w ocenie sądu podstawowych potrzeb a bardziej potrzeb na zaspokojenie przyjemności codzinnych. Nie kryła, że kwota alimentów, którą dochodziła miała rekompensować synowi „brak ojcostwa”. Starała się przedstawić pozwanego w złym świetle.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego (art. 135 krio.) oraz możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

W związku z tym, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia, ich rodzaj i rozmiar jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje.

Natomiast zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 kro., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. W myśl tej dyrektywy wyrażonej w uchwale SN z dnia 16.12.1987r. (III CZP 91/86) rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego).

Zgodnie z przepisem art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany umowy bądź orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. A zatem gdy zmienią się usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentów oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego do ich łożenia można żądać podwyższenia alimentów. Dokonując pod tym kątem oceny okoliczności przedmiotowej sprawy uznać należy, że zaistniały podstawy do częściowego podwyższenia alimentów należnych od pozwanego na rzecz jego syna A. D.. Wysokość ostatnich alimentów należnych od pozwanego ustalona była przeszło trzynaście lat temu a więc w zupełnie odmiennym stanie faktycznym i w innych realiach społecznych, w których funkcjonował wówczas małoletni powód. Pozwany samej konieczności podwyższenia alimentów nie kwestionował, spór dotyczył wyłącznie wysokości kwoty, do której miały być podwyższone alimenty. Pozwany też nie kwestionował, co do zasady, że potrzeby syna wzrosły, kwestionował jedynie podaną wysokość wzrostu tych kosztów.

Art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi o obowiązku rodziców względem dziecka]

§ 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Powódka I. D. kwotę, o którą chciał podwyższyć o alimenty traktowała, jako formę odszkodowania. To było niewłaściwie podejście. Sąd oceniając wysokość alimentów miał oczywiście na uwadze, który rodzic jest rodzicem wiodącym i na którym ciąży główny ciężar czy też całkowity ciężar wychowania dziecka.

I. D. jest rodzicem sprawującym całkowitą pieczę nad dzieckiem stąd Sąd również tą okoliczność wziął pod uwagę przy ustalaniu kwoty alimentów mając na uwadze nie tylko koszty utrzymania, ale i wychowania. Sąd dał wiarę pozwanemu, że wyraża chęci kontaktu z synem, ale jest to blokowane z jakiś powodów przez stronę powodową. Ta okoliczność jednak nie była przedmiotem analizy sadu dla sądu istotna była okoliczność, kto jest rodzicem wiodącym.

Nie trzeba specjalnych dowodów, że koszty dziecka uczącego się, są stale rosnące, rozwijającego się psycho – fizycznie, nastolatka i w tym zakresie, sąd nie podzielił stanowiska pozwanego, że potrzeba specjalnych rachunków, faktur celem wykazania wzrostu utrzymania czternastolatka. Pozwany wykazał, że pracuje, sam od siebie płacił wyższe alimenty niż ustalone orzeczeniem a wiec nie kwestionował, co do zasady zwiększonych potrzeb powoda. Z drugiej strony, co było rzeczą istotną w sprawie matka dziecka stworzyła mu odpowiedni taki standard życia, który w całości nie miał obowiązku pokrywać pozwany. I. D., mimo, że sama skromnie zarabiała, pracowała, godziła, więc wychowanie z praca zawodową przyzwała dziecku wydawać po kilkaset złotych na rzeczy, które nie mieściły się w pojęciu usprawiedliwionych potrzeb. Codzienne wyjścia chłopca do restauracji (...) ^’ s, galerii handlowych gdzie jak mówiła kupował jedzenie, słodycze, rzeczy, na które miał ochotę, to było przyzwolenie na rzeczy ponad kategorię tych niezbędnych, podstawowych potrzeb i tych wydatków nie miał obowiązku pokrywać pozwany, mimo, że jak akcentowała matka dziecka to synowi sprawiało przyjemność.

Sąd przyznaje, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia, ich rodzaj i rozmiar jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Na pewno w oceni sądu nie są nimi stałe wyjścia do restauracji.

Średnie miesięczne dochody pozwanego to kwota 4000 zł netto, posiadał też zobowiązania kredytowe około 2500zł miesięcznie. W ocenie sądu pozwany mógł łożyć na alimenty kwotę 700zł miesięcznie na zdrowo rozwijającego się czternastolatka. Jest to kota tj. większa o 400zł w zasięgu materialnym pozwanego.

Zgodnie z art. 347 kpc regulującym przesłani wyroku ponownego Po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza..

Mając powyższe na uwadze na mocy cytowanych przepisów Sąd orzekł jak w pkt 1 wyroku i a contrario jak w kt 2.

Sąd zasądził alimenty od dnia wniesienia pozwu. Pozwany wykazał, że cały czas łożył alimenty stopniowo powiększając je do kwot 400zł, 500zł, tym samym nieuzasadnione było żądanie alimenty od września 2022r. albowiem nie wykazała matka powoda, że nie były pokrywane usprawiedliwione potrzeby dziecka i ona w zawiązku z tym poniosła większy ciężar finansowy.

O pkt 3 sad orzekł na mocy art. 108 kpc. O pkt 4 po myśli art. 333 §1 pkt.1 kpc.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.