Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brodnicy

UZASADNIENIE

G. K. działając w imieniu małoletnich dzieci: J. K. (1), Z. K. i J. K. (2) wystąpiła z powództwem przeciwko pozwanemu A. K. (1) o zasądzenie od niego na rzecz małoletnich powódek alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich płatnej z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk matki małoletnich - poczynając od czerwca 2018r. z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek rat. Ponadto w pozwie zawarty został wniosek o udzielenie małoletnim powodom zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego.

Pozwany A. K. (1) działający przez pełnomocnika w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa oraz o oddalenie wniosku o zabezpieczenie, ponadto wnosił o zawieszenie postępowania w tej sprawie co do świadczeń za okres od wytoczenia powództwa o rozwód na podstawie art. 445 ¹ § 2 kpc w związku z toczącym się postepowaniem rozwodowym zawisłym przed Sądem Okręgowym w Toruniu, sygn. akt I C 817/19.

Wobec tego stanowiska pełnomocnik reprezentujący małoletnie powódki wnosił jak w pozwie i co do zasady przychylał się do wniosku strony pozwanej o zawieszenie postępowania za okres od wytoczenia powództwa o rozwód, jednakże wnosił o rozpoznanie wniosku o zabezpieczenie przed zawieszeniem postępowania za okres od wytoczenia powództwa o rozwód.

Pozwany wnosił o oddalenie wniosku o zabezpieczenie wskazując na to, że za kilka dni przypada termin rozprawy w rozprawie o rozwód.

Sąd rozpoznał wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych małoletnich powódek a następnie wydał postanowienie o zawieszeniu postępowania w sprawie za okres od dnia 9 maja 2019r. ( po uprzednim ustaleniu, że sprawa o rozwód pomiędzy rodzicami małoletnich powódek wpłynęła do Sądu Okręgowego w Toruniu dnia 9 maja 2019r.). Odpis nieprawomocnego postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia został przesłany Sądowi Okręgowemu w Toruniu do toczącej się sprawy o rozwód, następnie na wniosek tego Sądu przesłane zostały akta przedmiotowej sprawy o alimenty.

Po zakończeniu sprawy o rozwód nadesłany został do tutejszego Sądu odpis prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 31 stycznia 2020r., sygn. akt I C 817/19, którym rozwiązano małżeństwo G. K. oraz A. K. (1) – przez rozwód. Wobec tego tut. Sąd postanowił podjąć zawieszone postępowanie w sprawie co do świadczeń za okres od 9 maja 2019r.

Na tym etapie postępowania pozwany wnosił o oddalenie roszczeń alimentacyjnych za okres przed wniesieniem powództwa (tj. od czerwca 2018r. do 11 stycznia 2019r.) uzasadniając, że w tamtym czasie był zmuszony wyprowadzić się z domu, skąd nie zabrał nawet większości rzeczy osobistych, musiał wynająć mieszkanie i od podstaw je wyposażyć. Stanowisko takie prezentował do końca postępowania w sprawie i uzasadniał je dodatkowo wskazując, że pozwany przyczyniał się do zaspokojenia potrzeb dzieci - płacił 400 zł na troje dzieci od czerwca 2018 r. do stycznia 2019r., a kiedy Sąd Rejonowy w Brodnicy zabezpieczył alimenty w tej sprawie pozwany był zobowiązany dopłacić 840 zł za 4 miesiące a następnie od maja 2019 r. Sąd Okręgowy w Toruniu zabezpieczył alimenty po 300 zł na każde dziecko i pozwany płaci 900 zł od maja 2019 r. i w wyroku rozwodowym utrzymano alimenty jak w zabezpieczeniu.

Z kolei pełnomocnik małoletnich powódek na tym etapie postępowania w piśmie procesowym wskazywał, że małoletnie powódki domagają się alimentów za okres od czerwca 2018r. do dnia uprawomocnienia się wyroku rozwodowego w wysokości 300 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich, następnie podtrzymując to stanowisko wskazał, że za okres od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego rodziców małoletnich powódek – wnosi o umorzenie postępowania. Jednakże następnie wobec oświadczenia matki małoletnich powodów, że od maja 2019 r. otrzymuje te 900 zł miesięcznie pełnomocnika małoletnich powódek zmienił żądanie i wskazał, że precyzuje okres - od czerwca 2018 r. do kwietnia 2019r. za ten wyłącznie okres wnosi o zasądzenie po 300 zł miesięcznie na każde dziecko - łącznie 900 zł, w pozostałym zakresie cofnął powództwo.

Wobec takiego stanowiska strony powodowej pozwany wyraził zgodę na cofnięcie powództwa we wskazanym zakresie, w pozostałym zakresie wnosząc o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił, co następuje:

G. K. i A. K. (1) byli małżeństwem. Ze związku małżeńskiego mają oni troje małoletnich dzieci: J. K. (1) ur. (...); Z. K. ur. (...) i J. K. (2) ur. (...) Ponadto mają oni syna, który jest już pełnoletni. Matka małoletnich powódek - G. K. średni miesięczny koszt utrzymania córek określiła na kwotę 2000 - 2500 zł łącznie na wszystkie trzy - na każdą z nich to około 1000 zł. Wskazała jednak, że w czerwcu 2018 r. ten koszt był mniejszy. Z córką J. jeździła wtedy do alergologa. Córka ta bierze leki odczulające. Matka małoletnich podawała, że domaga się alimentów na dzieci od czasu, kiedy została sama z dziećmi przy czym podała, że 13 maja 2018 r. mąż wyprowadził się z policją i później już nie mieszkali oni razem. Przyznała, że mąż od czerwca 2018 r. przekazywał na 4 dzieci tj. na córki i syna wtedy małoletniego - łącznie 400 zł i tak było do stycznia 2019 r. włącznie. ( Pozwany wykazał, że na 4 dzieci przekazał 500 zł w czerwcu 2018r. a od lipca 2018 przekazywał żonie po 400 zł na małoletnie dzieci i dla syna jemu bezpośrednio dodatkowo 100 zł miesięcznie.) Później było postanowienie o zabezpieczeniu i to zostało uregulowane. Później miała ona w toku rozwodu zabezpieczenie po 300 zł miesięcznie na każdą z córek czyli 900 zł. G. K. wskazała, że jak były mąż jak się wyprowadzał w maju 2018 r. zabrał: papiery, laptop, A. (...) - to był ich wspólny majątek, laptop mąż wziął na raty, ale to był prezent dla dzieci i te rzeczy nie wróciły. Podnosiła też, że w 2019 r. uzyskał ulgę w podatku na dzieci i nic z tego nie przekazał - z 4400 zł na 4 dzieci. Matka małoletnich podawała, że w 2018 r. nie pracowała, bo po terapii odwykowej podpisała kontrakt z ośrodkiem, że będzie jeździła na terapię rozszerzoną i tak robiła. Wtedy pomagali jej rodzice, siostra, przywozili jedzenie, środki czystości, ubrania, miała wtedy 500 plus i rodzinne na 4 dzieci. Rodzinnego wychodziło 750 zł na 4 dzieci. Następnie podjęła staż od kwietnia do sierpnia 2019r. za 1000 zł miesięcznie. Pracowała do 9 grudnia 2019 r., później była na chorobowym a teraz na rehabilitacyjnym – otrzymywała 1700 zł miesięcznie. Małoletnie dzieci są zdrowe. J. ma 13 lat, (...), (...). Dom, w którym G. K. mieszka z dziećmi, jest wspólnym domem jej i męża i w domu tym mieszkali oni razem zanim mąż się wyprowadził. Podała ona, że jak mąż się wyprowadził spłacała ona kredyt, który już spłaciła i spłaca też 390 zł kredytu hipotecznego. „Odkąd mąż wyprowadził się ja sama spłacam kredyt, do tego ubezpieczenie domu, podatek od nieruchomości, on nie wkłada nic w ten dom.”

Pozwany A. K. (1) ma lat: 45, jego zawód to dekarz – blacharz. Pozwany nie zgadzał się na żądane alimenty wskazując, że bo nie jest w stanie płacić wyższych, niż te które płacił a podał, że od czerwca 2018 r. do końca roku 2018 płacił łącznie 400 zł na 3 córki. Początkowo płaciłem 500 zł na 4 dzieci a jak syn skończył 18 lat i wtedy założył jemu konto w banku i przelewał po 100 zł a na dziewczynki 400 zł. Ponadto wskazał, że zapłacił 840 zł dodatkowo zasądzone przez Sąd na 3 córki za okres od 11 stycznia 2019 r. do 9 maja 2019r., natomiast od maja 2019r. płacił po 300 zł na rzecz każdej z córek zgodnie z zabezpieczeniem SO w Toruniu. Odnośnie wyprowadzenia się ze wspólnego domu stron pozwany podał, że 14 maja 2018 r. wyprowadził się z domu z N. do brata zabierając ze sobą rzeczy osobiste i samochód A. (...) r., po wyprowadzce zamieszkał u brata przez 2 tygodnie a później w wynajętym mieszkaniu, gdzie były puste ściany. Część rzeczy dostał od brata a część musiał zakupić i od brata pożyczył 3000 zł, za które kupił lodówkę, pralkę. Czynsz płacił po 500 zł miesięcznie za mieszkanie do stycznia 2019r. włącznie, natomiast od lutego 2019 r. płaci czynsz w kwocie 520 zł - do tego prąd, woda, śmieci. Podał też, że spłaca dodatkowe kredyty zaciągnięte w małżeństwie na rozbudowę wspólnego domu, wykończenie - spłaca kilka kredytów, nie spłaca wszystkich, bo nie jest w stanie spłacić. Jeden kredyt spłaca po 631 zł miesięcznie dobrowolnie a oprócz tego komornik ściąga na poczet innego kredytu około 400 zł miesięcznie. Podał, że po odtrąceniach komorniczych ma około 900 zł na rękę oraz, że korzysta z pomocy innych osób najczęściej brata - pomaga jemu w gospodarstwie, bo innej pracy nie może podjąć, z uwagi na to, że pracuje jako konserwator i pod tel. (...) na dobę. Dodał też, że stara się realizować kontakty z dziećmi, ostatnio był z dziećmi nad morzem - z 2 córkami, bo trzecia nie chciała. M. na wyjazd pieniądze od brata - za pracę przy żniwach.

Już po wystąpieniu z powództwem w przedmiotowej sprawie o alimenty matka małoletnich - G. K. złożyła w Sądzie Okręgowym w Toruniu pozew przeciwko A. K. (1) o rozwód. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 31 stycznia 2020 roku wydanym w sprawie sygn. akt I C 817/19 małżeństwo ich zostało rozwiązane przez rozwód – bez orzekania o winie. W wyroku tym wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron powierzono obojgu rodzicom poddając wykonywanie władzy rodzicielskiej stron nad małoletnimi dziećmi stałemu nadzorowi kuratora sądowego. W wyroku tym ustalono miejsce zamieszkania małoletnich dzieci stron przy matce; jak również ustalono sposób kontaktów małoletnich dzieci z ich ojcem. Ponadto w wyroku tym zobowiązano oboje rodziców do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci stron i tytułem udziału ojca w tych kosztach Sąd Okręgowy w Toruniu zasądził od A. K. (1) na rzecz małoletniej J. K. (2) rentę alimentacyjną w kwocie 300 zł miesięcznie, na rzecz małoletniej Z. K. rentę alimentacyjną w kwocie 300 zł miesięcznie, na rzecz małoletniej J. K. (1) rentę alimentacyjną w kwocie 300 zł miesięcznie – tj. łącznie kwotę 900 zł miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki małoletnich – G. K. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od uprawomocnienia się wyroku, natomiast matkę małoletnich – G. K. Sąd ten zobowiązał do ponoszenia pozostałych kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci stron.

Dowód: zeznania matki małoletnich powódek – G. K. k. 102v-10, zeznania pozwanego A. K. (1) k. 103v-104, zeznania świadków: A. K. (2) k. 101v-102, M. K. k. 102-102v oraz dowody z dokumentów na kartach: 11, 22-29, 35-58, 70-71, 84 akt przedmiotowej sprawy oraz z akt sprawy III RCo 17/18 SR w Brodnicy.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania matki małoletniego powoda oraz pozwanego w zakresie, w jakim znajdują one odzwierciedlenie w dokonanych powyżej ustaleniach faktycznych, bowiem ten zakres ich zeznań w powiązaniu z pozostałym materiałem dowodowym układa się w pewną logiczną całość. Spór pomiędzy stronami sprowadzał się głównie do kwestii zasadności żądania pozwu w przedmiotowej sprawie, jednakże rozstrzygnięcie tej kwestii jest obowiązkiem Sądu. Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków: A. K. (2) i M. K., bowiem były one przekonujące, wzajemnie się uzupełniały i układały w logiczna całość .

Co do wskazanych wyżej dowodów z dokumentów Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności mogących budzić wątpliwości co do ich prawdziwości.

Sąd zważył co następuje:

Kwestię obowiązku alimentacyjnego między rodzicami a dziećmi reguluje przepis art. 133 § 1 k.r.o., który stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych w myśl art. 135 § 1 k.r.o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W myśl paragrafu 2 tego artykułu wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedmiotowej sprawy wskazać należy, że sporną pomiędzy stronami była kwestia zasadności alimentów od pozwanego na rzecz małoletnich powódek, których zasądzenia ostatecznie w kwocie po 300 zł miesięcznie na rzecz każdej z małoletnich powódek za okres od czerwca 2018r. do kwietnia 2019r. domagała się strona powodowa. W pozostałej części pełnomocnik małoletnich powodów cofnął powództwo; przy czym wcześniej wnosił o umorzenie postępowania co do żądania alimentów za okres od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego ze względu na to, że kwestia alimentów za ten okres została rozpoznana przez Sądu Okręgowy w Toruniu w sprawie IC 817/19. Dokonując pod tym kątem oceny okoliczności przedmiotowej sprawy uznać należy, iż zaistniały podstawy do częściowego uwzględnienia żądania pozwu w zakresie alimentów od pozwanego na rzecz małoletnich powódek za dochodzony a wskazany wyżej okres (tj. od 1 czerwca 2018r. do 30 kwietnia 2019r.). Analizując kwestię zasadności tego żądania pozwu Sąd uznał - po dokonanych ustaleniach faktycznych, że pozwany w tym okresie przekazywał pewne kwoty na trzymanie swoich małoletnich dzieci tj. łączną kwotę 400 zł miesięcznie na trzy małoletnie córki i dodatkowo przekazywał pełnoletniemu już synowi K. K. (2) kwotę 100 zł miesięcznie, przy czym w miesiącu czerwcu 2018r. przekazał matce małoletnich dzieci kwotę 500 zł i wtedy dotyczyła ona czwórki ich dzieci, bo syn jeszcze wtedy był małoletni. Wobec tego uznać należało, że częściowo zaspokajał on potrzeby tych małoletnich dzieci w tym okresie czasu. Jednakże - jak sam pozwany wykazywał - przekazując kwotę 400 zł miesięcznie na trzy małoletnie córki przeznaczał na każdą z nich kwotę 133 zł z groszami. Dlatego Sąd uznał, że powinien on za ten okres od 1 czerwca 2018r. do 30 kwietnia 2019r. zapłacić na rzecz każdej z małoletnich córek kwotę 700 zł tytułem alimentów tj. łączną kwotę 2100 zł – co i tak nie stanowi wysokich kwot, jeśliby je przeliczyć na poszczególne miesiące tego okresu a ma bardziej wymiar symboliczny. Oczywiście przy ustalaniu wysokości kwot alimentów za ten okres Sąd brał pod uwagę również trudną sytuację finansową pozwanego, która też związana była z bardzo trudną i złożoną sytuacją rodzinną małoletnich powódek i ich rodziców. Uwzględniając te wszystkie okoliczności Sąd dodatkowo zasądzoną od pozwanego na rzecz małoletnich powódek należność rozłożył na raty w kwotach po 300 zł miesięcznie, tak by pozwany mógł raty te regulować bez uszczerbku dla jego bieżących zobowiązań alimentacyjnych wobec małoletnich dzieci wynikających z wyroku rozwodowego rodziców tych małoletnich.

Ocena tych wszystkich okoliczności wynikających z przeprowadzonego postępowania dowodowego, na które wskazano wyżej skłoniła Sąd do rozstrzygnięć znajdujących odzwierciedlenie w wyroku.

Sąd w punkcie 1) wyroku zasądził od pozwanego A. K. (1) na rzecz każdej z małoletnich powódek J., Z. i J. rodz. K. tytułem alimentów za okres od 1 czerwca 2018r. do 30 kwietnia 2019r. kwoty po 700 zł (siedemset złotych) tj. łączną kwotę 2100 zł (dwa tysiące sto złotych) płatną do rąk matki małoletnich powódek – G. K. w siedmiu ratach:

a)  I rata w kwocie 300 zł (trzysta złotych) płatna do dnia 10-tego września 2020r.;

b)  II rata w kwocie 300 zł (trzysta złotych) płatna do dnia 10-tego października 2020r.;

c)  III rata w kwocie 300 zł (trzysta złotych) płatna do dnia 10-tego listopada 2020r.;

d)  IV rata w kwocie 300 zł (trzysta złotych) płatna do dnia 10-tego grudnia 2020r.;

e)  V rata w kwocie 300 zł (trzysta złotych) płatna do dnia 10-tego stycznia 2021r.;

f)  VI rata w kwocie 300 zł (trzysta złotych) płatna do dnia 10-tego lutego 2021r.;

g)  VII rata w kwocie 300 zł (trzysta złotych) płatna do dnia 10-tego marca 2021r.

W punkcie 2) wyroku Sąd w pozostałym zakresie oddalił powództwo każdej z powódek

za okres od 1 czerwca 2018r. do 30 kwietnia 2019r., uznając je w tym zakresie na niezasadne ze względów wskazanych wyżej w ustaleniach faktycznych.

W punkcie 3) wyroku Sąd umorzył postępowanie w pozostałym zakresie z uwagi na jego skuteczne cofnięcie przez stronę powodową, jak również mając na uwadze tę okoliczność, że od chwili orzekania przez Sąd Okręgowy w sprawie o rozwód kwestia alimentów na rzecz małoletnich dzieci stron była już przedmiotem rozstrzygnięć tamtego Sądu i w wyroku rozwodowym o alimentach tych orzeczono.

W punkcie 4) wyroku Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, od uiszczenia których powódki były zwolnione przez Sąd, przejmując je na rzecz Skarbu Państwa - orzekając o powyższym Sąd nie chciał obciążać pozwanego dodatkowymi zobowiązaniami finansowymi tak, by miał on możliwość regulowania na bieżąco zobowiązań alimentacyjnych wobec dzieci jak również zobowiązania wynikającego z nin. orzeczenia, (które dodatkowo rozłożone zostało jemu na raty).

W punkcie 5) wyroku Sąd - w oparciu o przepis § 8 pkt. 4) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu - zasądził ze Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Brodnicy na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. T. G. kwotę 1200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) wraz z należną stawką podatku VAT tytułem pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.