Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brodnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brodnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Jan Raszkowski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Anna Maciejewska

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2017 r. w Brodnicy

sprawy z powództwa P. J.

przeciwko easy (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w W.

o zapłatę

1/ zasądza od pozwanego easy (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. na rzecz powoda P. J. kwotę 594,84 zł ( pięćset dziewięćdziesiąt cztery złote 84/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 29 maja 2016 roku,

2/ umarza postępowanie w pozostałym zakresie,

3/ zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.752,00 zł ( dwa tysiące siedemset pięćdziesiąt dwa złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia

J. R.

Sygn. akt I C 1332/16

UZASADNIENIE

Powód P. J. wniósł w dniu 15 kwietnia 2016 roku do tutejszego Sądu pozew o zasądzenie od pozwanego E. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwoty 6.700,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 29 maja 2016 roku.

W uzasadnieniu wskazywał, że dochodzona kwota stanowi wyegzekwowane od niego przez pozwanego świadczenie, wynikające z uchylonego na skutek skutecznego wniesienia sprzeciwu nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie. Wskazał, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Wołominie H. S. w sprawie Km 5572/15 wyegzekwował od niego kwotę 6.102,16 zł.

Wskazywał, że pozwany w sprawie toczącej się na skutek wniesienia sprzeciwu przed tutejszym Sądem pozwany cofnął pozew, jednakże powód nie wyraził na to zgody, skutkiem czego powództwo zostało oddalone.

Powód wskazał, że po zakończeniu sprawy skierował do pozwanego żądanie zwrotu wyegzekwowanej kwoty wraz kosztami procesu, jednakże uzyskał jedynie zwrot kosztów zastępstwa prawnego.

Wskazał, że na żądaną kwotę składały się 6.102,16 zł tytułem wyegzekwowanego świadczenia i 597,84 zł tytułem kosztów postępowania egzekucyjnego.

W zakresie odsetek wskazał, że początkowy termin ich naliczania to dzień po upływie ostatniego dnia wskazanego w wystosowanym do pozwanego wezwaniu do zapłaty.

W odpowiedzi na pozew z dnia 8 grudnia 2016 roku pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.

Wskazał, że powództwo w zakresie kwoty 6.120,16 zł winno zostać oddalone, albowiem w dniu 8 grudnia 2016 roku dokonał zwrotu tejże kwoty, na dowód czego załączył do odpowiedzi wydruk z rachunku bankowego.

(dowód: wydruk z rachunku bankowego – k. 16 akt)

W zakresie pozostałym wskazywał, że pozwany nie pobrał świadczenia nie należnego oraz że nie powinien ponosić on odpowiedzialności za te koszty, niezależnie od powyższego wskazał, że to on został obciążony tymi kosztami.

W toku sprawy, na rozprawie w dniu 22 grudnia 2016 roku powód ograniczył powództwo o kwotę 6.102,16 zł i podtrzymał pozostałe żądania.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Postanowieniem z dnia 08 czerwca 2015 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Wołominie H. S. umorzył postępowanie w sprawie Km 5572/15 prowadzone przeciwko powodowi.

Z treści postanowienia wynika, iż w toku egzekucji wyegzekwowano kwotę 6.102,16 zł tytułem należności głównej oraz obciążono powoda kosztami egzekucji w wysokości 597,84 zł.

Z treści postanowienia wynika, iż postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2015 roku pozbawiono wykonalności tytuł, na podstawie którego egzekucja była prowadzona.

(dowód: poświadczona za zgodność z oryginałem kopia postanowienia z dnia 08 czerwca 2015 roku)

Z załączonego do pozwu oświadczenia pracodawcy powoda z dnia 09 września 2016 roku wynika, iż w okresie od 09 marca 2015 roku do 8 maja 2015 roku Komornik pobrał z wynagrodzenia powoda kwotę 6.700,00 zł.

(dowód: oświadczenie pracodawcy z dnia 9 września 2016 roku – k. 9 akt)

W dniu 18 maja 2016 roku powód wezwał pozwanego do zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 1.217,00 zł, pobranego niesłusznie świadczenia w kwocie 6.102,16 zł i naprawienie szkody w wysokości 597,86 zł tytułem kosztów postępowania egzekucyjnego, w terminie 7 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

(dowód: wezwanie z dnia 18 maja 2016 roku – k. 10 – 11 akt)

Analizując wyżej przedstawiony materiał dowodowy Sąd dał wiarę omówionym dokumentom, gdyż nie budzą one wątpliwości co do swojej autentyczności, a ponadto żadna ze stron ich nie kwestionowała.

Zgodnie z przepisem art. 410 § 2 k.c., świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Wyegzekwowana kwota 6.120,16 zł, na skutek oddalenia powództwa w sprawie, była nienależnym świadczeniem. Okoliczności tej nie negował pozwany, który wskazał, że kwotę tę powodowi zwrócił w dniu 8 grudnia 2016 roku.

Powód jednocześnie cofnął powództwo w tymże zakresie, zatem postępowanie należało w tym zakresie umorzyć, o czym na podstawie art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 k.p.c. orzeczono w punkcie drugim sentencji wyroku.

Pozostała część żądania, czyli kwota 597,84 zł stanowiła zubożenie powoda powstałe na skutek działania pozwanego, zatem niewątpliwe stanowi ono szkodę w rozumieniu art. 415 k.c. i świadczenie to winno zostać zwrócone powodowie.

Bez znaczenia pozostaje argumentacja pozwanego, że on również poniósł koszty postępowania (kwota 15,51 zł) jak również że nie był w zakresie kosztów egzekucji bezpodstawnie wzbogacony.

Trafnie natomiast zauważa, że zwrot tego rodzaju należności nie następuje w ramach zwrotu nienależnego świadczenia, jednakże nie zauważa, że powodowi dalej przysługuje zwrot tej kwoty na zasadach ogólnych prawa cywilnego - powód poniósł powiem uszczerbek majątkowy spowodowany jego działaniem, tj. wytoczeniem bezzasadnego powództwa oraz bezpodstawnym skierowaniem sprawy do egzkucji.

Zasadnym zatem było zasądzenie tejże kwoty od pozwanego na rzecz powoda wraz z należnymi na podstawie art. 476 § 1 i 481 k.c. odsetkami, o czym orzeczono w punkcie pierwszym sentencji.

Orzeczenie o kosztach zawarte w punkcie trzecim sentencji zostało oparte o przepis art. 98 k.p.c.

Sędzia