Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brodnicy

UZASADNIENIE

M. Ż. działając w imieniu małoletniej córki L. M. wystąpiła z powództwem przeciwko P. M. o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej powódki L. M. alimentów w kwocie 1000 złotych miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletniej powódki M. Ż., począwszy od czerwca 2017 roku.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że jako matka małoletniej powódki zapewnia osobistą opiekę córce, poświęca się potrzebom wychowawczym małoletniej, dba o rozwój fizyczny i duchowy dziecka, sprawuje nadzór nad wychowaniem, przygotowuje posiłki i wykonuje wszystkie czynności pielęgnacyjne. Pozwany widuje córkę tylko kilka razy w roku przez parę godzin.

Podniosła, że ze względu na konieczność sprawowania bieżącej opieki na córką i brak możliwości zapewnienia małoletniej całodziennej opieki w inny sposób (brak miejsca w żłobkach, brak możliwości zapewnienia takiej opieki przez cały dzień przez dziadków powódki), nie ma możliwości podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy. W związku z tym, że ojciec powódki w ogóle nie sprawuje nad córką bieżącej opieki uzasadnione jest, aby w znacznie wyższym stopniu niż matka powódki przyczyniał się do jej utrzymania i ponosił koszty z tym związane.

Matka małoletniej powódki podniosła, iż pozwany pracując w Wielkiej Brytanii pobiera tam zasiłek na dziecko, przez co ona nie może otrzymać świadczenia 500 plus. Przelewy dokonywane przez pozwanego na rzecz małoletniej dokonywane są nieregularnie, w różnych wysokościach, a niekiedy dopiero po jej telefonicznej interwencji, co destabilizuje sytuację finansową. Z kolei możliwości finansowe pozwanego oraz dodatkowe zatrudnienie, jako pracownika ochrony, a także to, iż, nie posiada on obecnie nikogo na utrzymaniu poza małoletnią powódką wskazują, że jest on wstanie płacić alimenty w żądanej kwocie.

Pozwany P. M. w odpowiedzi na pozew zakwestionował żądania matki małoletniej i wniósł o oddalenie powództwa w części dotyczącej zasądzenia alimentów w wysokości 1000 zł na rzecz małoletniej powódki. W dalszej części uzasadnienia w odpowiedzi na pozew uznał roszczenie do kwoty 400zł miesięcznie.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że roszczenie powódki jest nieuzasadnione, bowiem wbrew informacjom podanym przez matkę powódki od dłuższego czasu nie posiada żadnej dodatkowej pracy weekendowej, gdyż klub, w którym dorabiał został zamknięty. Obecnie zatrudniony jest w pełnym wymiarze czasu pracy u jednego pracodawcy. Podniósł, że od około 6 lat w znacznym stopniu wspiera finansowo swoją matkę, która w trakcie trwania choroby alkoholowej bez kontroli nad swoim zachowaniem, zaciągała różnego rodzaju pożyczki i nie spłacała ich, i które to później regulował pozwany, aby uniknąć licytacji komorniczej mieszkania. Pozwany podniósł, że jako ojciec małoletniej powódki jest w dużo gorszej sytuacji niż matka powódki, ponieważ nie ma możliwości uczestniczenia w jej codziennym życiu i dorastaniu, jednakże dokłada wszelkich starań żeby niczego jej nie zabrakło i ciężko pracuje nad tym by jak najszybciej wrócić na stałe do Polski, a co za tym idzie spędzać więcej czasu z córką. Co do wysokości kosztów związanych z comiesięcznym z utrzymaniem i wychowaniem dziecka, szacowanych na około 1200 zł, wskazał, że w jego opinii wydatki te są zawyżone, bowiem powódka nie używa już pieluch, nie jest alergikiem, a częste wysypki spowodowane są nadmiarem witamin. Pozwany podkreślił, że oprócz świadczeń pieniężnych przekazywanych na konto matki powódki lub do ręki w trakcie wizyt w kraju kupuje on powódce zabawki, ubrania i obuwie, które przesyła, co jakiś czas z Wielkiej Brytanii lub kupuje na miejscu, w trakcie odwiedzin u dziecka.

Strony w trakcie rozprawy przedstawiły swoje propozycje zawarcia ugody. I tak matka małoletniej powódki zaproponowała kwotę 700 zł, natomiast pozwany wyraził zgodę na płacenie 500 zł tytułem alimentów. W efekcie, czego strony nie zdołały wypracować jednolitego stanowiska, co do kwoty alimentów należnych na małoletnią powódkę.

Sąd ustalił, co następuje:

M. Ż. i P. M. nie są i nie byli małżeństwem. Do 2015r. pozostawali w nieformalnym związku. Ze związku tego w dniu (...) urodziła się małoletnia L. M.. Pozwany P. M. uznał swoje ojcostwo wobec małoletniej składając oświadczenie przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w (...).

M. Ż. będąc jeszcze w ciąży rozstała się z pozwanym i wróciła z Wielkiej Brytanii do Polski. Po urodzeniu małoletniej powódki pomimo tego, że rodzice małoletniej nie byli już razem pozwany regularnie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego wobec córki w formie rzeczowej kupując rzeczy dla dziecka, przekazując dobrowolnie matce małoletniej pieniądze, finansując zakup wyprawki dla dziecka. Po urodzeniu pozwany kilkukrotnie odwiedzał córkę w trakcie pobytu w kraju i przekazywał prezenty.

(dowód: zeznania P. M. k.87)

Małoletnia L. M. i jej matka mieszkają u rodziców M. Ż. w domu jednorodzinnym. Koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją domu, w tym opłaty za opał, energię elektryczną, wodę, wywóz nieczystości ponoszą właściciele. Zdarza się, że matka małoletniej reguluje rachunki za utrzymanie domu. Matka powódki ma obecnie 25 lat z zawodu jest technikiem żywienia i gospodarstwa domowego. Aktualnie nie pracuje, od 18 marca 2016 r. jest zarejestrowana, jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy w B.. 21 sierpnia 2017 r. matka powódki otrzymała skierowanie do pracy, jednakże nie została zatrudniona ze względu na niespełnianie kryteriów wymaganych przez pracodawcę i aktualnie aktywnie poszukuje zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy, z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad niespełna trzyletnią powódką. Do czasu zajścia w ciąże pracowała w restauracji i zarabiała około 2 tysięcy złotych miesięcznie. Z uwagi na niespełnienie kryteriów wskazanych w ustawie nie otrzymuje świadczenia 500plus. Obecnie w utrzymaniu matki małoletniej powódki pomagają rodzice. M. Ż. otrzymuje również świadczenie rodzinne przekazywane jej przez pozwanego, które on z racji zatrudnienia w Wielkiej Brytanii otrzymuje na dziecko. Obecnie wynosi ono 82,8 funtów miesięcznie.

Matka M. Ż. pracują zawodowo. Według matki małoletniej powódki miesięczny koszt utrzymania małoletniej córki L. kształtuje się na poziomie około 1200 zł. Wskazała, że na potrzeby małoletniej składają się comiesięczne wydatki: wyżywienie, napoje, mleko modyfikowane to średnio 350 zł miesięcznie, pieluchy 120 zł miesięcznie. Z uwagi na fakt, że małoletnia L. jest alergikiem i często dostaje wysypki, dlatego konieczne jest używanie specjalistycznych balsamów, maści i kremów przeznaczonych do skóry atopowej lub wrażliwej, co generuje miesięczny koszt w granicach 130 zł. Do tego dochodzą koszty zakupu leków, syropu alergicznego, witaminy i syropów podnoszących odporność w wysokości 70 zł miesięcznie. Koszt zakupu zabawek - książeczek, maskotek, zabawek edukacyjnych to około 60 zł miesięcznie. Do powyższych wydatków dochodzą opłaty eksploatacyjne (część przypadająca na małoletnią powódkę): średnio 150 zł miesięcznie oraz rozrywka organizowana dla dziecka (średnio dwa razy w miesiącu wyjazd na basen, wyjście do kulkolandii, do ZOO) to koszt 60 zł miesięcznie. Ponadto małoletnia powódka bardzo szybko rośnie, co generuje kolejne koszty w wysokości około 200 zł związane z wymianą jej garderoby i obuwia.

Od początku 2017 roku pozwany wpłacił na konto matki małoletniej powódki tytułem środków na utrzymanie małoletniej następujące kwoty: w sumie w styczniu 2017 r. (z wypłatą zasiłku rodzinnego): 857,37 zł, tj. alimenty ok. 450 zł oraz zasiłek rodzinny w kwocie ok. 400 zł (równowartość 82,8 funtów). W lutym 2017r. (z wypłatą zasiłku rodzinnego): 1.119,7 zł, tj. alimenty: ok. 670 zł oraz zasiłek rodzinny w kwocie ok. 400 zł (równowartość 82,8 funtów); w marcu 2017 r. (z wypłatą zasiłku rodzinnego): 1.150,73 zł, tj. alimenty ok. 750 zł oraz zasiłek rodzinny w kwocie ok. 400 zł (równowartość 82,7 funtów); w kwietniu 2017 r. (z wypłatą zasiłku rodzinnego): 647,56 zł, tj. alimenty ok. 250 zł oraz zasiłek rodzinny w kwocie ok. 400 zł (równowartość 82,8 funtów); w maju 2017 r. (z wypłatą zasiłku rodzinnego): 1008,82 zł, tj. alimenty ok. 600 zł oraz zasiłek rodzinny w kwocie ok. 400 zł (równowartość 82,8 funtów); w czerwcu 2017 r. (z wypłatą zasiłku rodzinnego): 504,34, tj. alimenty ok. 100 zł oraz zasiłek rodzinny w kwocie ok. 400 zł (równowartość 82,8 funtów); w lipcu 2017 r. (z wypłatą zasiłku rodzinnego): 1.056,78 zł, tj. alimenty ok. 650 zł oraz zasiłek rodzinny w kwocie ok. 400 zł (równowartość 82,8 funtów).

Matkę powódki w utrzymaniu małoletniej powódki wspiera również jej brat pomimo tego, że nie jest zobowiązany do świadczenia alimentacyjnego na rzecz powódki.

Pozwany rzadko widuje się z córką. W 2016 r. był w Polsce trzy razy i wtedy zabierał córkę na kilka godzin. W 2017 roku starał się odwiedzać córkę częściej. Przy okazji każdych odwiedzin otrzymywała ona od niego zabawki lub ubrania. Rodzina pozwanego w ogóle nie utrzymuje kontaktu z powódką ani jej matką (poza ciocią i wujkiem pozwanego, którzy kupują małoletniej okolicznościowe prezenty, wysyłają kartki na urodziny).

(dowód: zeznania M. Ż. k. 85v. – 86v. i dokumenty k.15 – 33. K 39 - 47)

Pozwany P. M. ma obecnie 34 lata, z zawodu jest technikiem energoelektornikiem oraz detektywem. Od dłuższego czasu przebywa na stałe w Wielkiej Brytanii gdzie mieszka i pracuje. Aktualnie zatrudniony jest w pełnym wymiarze czasu pracy u jednego pracodawcy, a wysokość jego czterotygodniowego wynagrodzenia kształtuje się na poziomie 1270 funtów. Gdy pozostawał w związku z matką małoletniej powódki dorabiał w weekendy jak pracownik ochrony, ale ponad dwa lata temu klub, w, którym był zatrudniony został zamknięty. Pozwany od czasu urodzenia dziecka pobiera zasiłek rodzinny w Wielkiej Brytanii w kwocie 82,8 funtów miesięcznie, a następnie w całości przekazuje go na konto matki powódki. Jest to zasiłek, który przysługuje mu tylko z uwagi na to, że jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy powyżej trzech lat i dzięki temu uzyskał status rezydenta. Przez pierwszych kilka miesięcy od narodzin dziecka przekazywał środki pieniężne na utrzymanie L., na konto matki powódki w wysokości około 1300 zł miesięcznie, natomiast po tym czasie, pozwany dobrowolnie przekazuje średnio 1000 zł miesięcznie (wliczając “child benefit”). Jeżeli zdarza się, że któregoś miesiąca wysłana zostanie nieco niższa kwota, różnica wyrównywana jest przez niego w kolejnym miesiącu, bądź podczas obecności w Polsce przekazywana bezpośrednio do rąk matki powódki. Od czasu do czasu pozwany wysyła również paczki z zabawkami i ubrankami dla małoletniej powódki, a kiedy jest w kraju przywozi dla niej niezbędną na dany okres odzież, kupuje zabawki, książki i środki pielęgnacyjne. Podczas pobytu w Polsce stara się spędzić z córką jak najwięcej czasu, zabierając do miejsc rozrywki dla dzieci, na zakupy, gdzie we dwoje z córką wybierają wówczas książki, pomoce i zabawki dydaktyczne. Pozwany podał, że poczuwa się do odpowiedzialności za małoletnią i już wtedy, gdy matka małoletniej powódki zdecydowała się na samotne wychowywanie dziecka, przez cały okres ciąży, bez względu na zachowanie matki powódki, starał się zapewnić wszystko, co będzie potrzebne zarówno matce jak i dziecku po narodzinach, aby pokryć koszty remontu pokoju dla dziecka, zakupu łóżeczka, wózka, nosidełka, jak i całej niezbędnej wyprawki dla niemowlaka przekazał matce powódki samochód marki B. (...) będący jego własnością.

Pozwany z racji swojego obecnego miejsca zamieszkania nie ma możliwości uczestniczenia w codziennym życiu dziecka. Pozwany ponosi comiesięczne koszty swojego utrzymania. Z racji czynszu za wynajem mieszkania comiesięczny koszt kształtuje się na poziomie 650-700 funtów z dodatkowymi wydatkami. W tym wliczany jest podatek miesięczny od domu, rachunki za wodę, prąd, gaz., Co miesiąc 30 funtów przekazuje swojej chorej matce na spłatę długów i bieżące utrzymanie. Do tego dochodzi comiesięczna spłata podatku za otrzymany w spadku 60-letni dom. Łączna suma należności z tego tytułu kształtuje się na poziomie 19 239,00 zł, a miesięczna rata z tego tytułu wynosi 801,63 zł. Do tego dochodzi koszt codziennego utrzymania jak zakup żywności czy odzieży.

Dowód: zeznania matki małoletniej powódki M. Ż. - k.85v-86v, zeznania pozwanego P. M. - k. 86v-87 oraz dowody z dokumentów na kartach: zaświadczenie z PUP w B. – k. 10, skierowanie do pracodawcy – k. 11-12odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej L. – k. 13-14, potwierdzenia przelewu na rachunku matki małoletniej powódki – k. 15-33, pendrive- k. 38, historia transakcji dokonywanych przez P. M. na rzecz matki małoletniej powódki – k. 39-56, dokumentacja dot. zatrudnienia pozwanego – k. 57, wydruki wiadomości tekstowych – k. 58-59, umowa sprzedaży samochodu z dnia 28 stycznia 2015 roku – k. 60, roczne rozliczenie pozwanego za rok 2016 – k. 61, dokumentacja dot. najmu mieszkania – k. 62, paragon – k. 76, decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ś. wraz z harmonogramem ratalnej spłaty należności na rzecz urzędu – k. 77, potwierdzenia dokonanych przelewu na rzecz US w Ś. – k. 78-84.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania matki małoletniej powódki i pozwanego w zakresie, w jakim znajdują one odzwierciedlenie w dokonanych powyżej ustaleniach faktycznych, bowiem ten zakres ich zeznań w powiązaniu z pozostałym materiałem dowodowym układa się w pewną logiczną całość. Spór pomiędzy nimi sprowadzał się głównie do kwestii wysokości żądanych alimentów, rozstrzygnięcie zaś tej okoliczności jest obowiązkiem Sądu. Co do wskazanych wyżej dowodów z dokumentów Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności mogących budzić wątpliwości, co do ich prawdziwości. Żadna ze stron nie kwestionowała prawdziwości dokumentów złożonych do akt a jedynie strony różniły się w ich ocenie.

Sąd zważył, co następuje:

Kwestię obowiązku alimentacyjnego między rodzicami a dziećmi reguluje przepis art. 133 § 1 k.r.o., który stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych w myśl art. 135 § 1 k.r.o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przy czym odnośnie przesłanki majątkowych możliwości zobowiązanego oceny należy dokonywać nie z punktu widzenia rzeczywiście posiadanych i uzyskiwanych środków, lecz potencjalnych możliwości zobowiązanego w tym zakresie przy uwzględnieniu należytej staranności z jego strony, podejmowanych przez niego działań i zachowań. W myśl art. 135 § 2 k.r.o. wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w części. Wskazać należy, że sporną pomiędzy stronami była kwestia wysokości żądanych alimentów należnych od pozwanego na rzecz małoletniej powódki. Pozwany, bowiem zgodził się, co do kwestii zasadności żądań i łożenia na swoje dziecko. Nigdy nie unikał odpowiedzialności z tego tytułu i praktycznie od urodzenia się dziecka partycypował w kosztach jego utrzymania przejmując je na siebie. Kwestią sporną pozostała tylko wysokość renty alimentacyjnej na rzecz małoletniej L. M.. Na rozprawie chcąc polubownie zakończyć sprawę zaproponował kwotę 500 zł, na co nie zgodziła się jednak matka małoletniej powódki żądając 700 złotych.

Oboje rodzice małoletniej powódki są młodymi i zdrowymi ludźmi. Matce małoletniej powódki pomagają jej rodzice. Matka małoletniej powódki jest obecnie osoba bezrobotną, a jej możliwości zarobkowe są ograniczone ze względu na pełnioną opiekę na stosunkowo małym dzieckiem, które wymaga jeszcze 24 godzinnej pieczy. Niebawem jednak małoletnia powódka będzie mogła korzystać z przedszkola oddalonego od jej miejsca zamieszkania niespełna 300 metrów, co znacznie ułatwi sytuacje jej matki, dzięki czemu będzie ona wstanie podjąć zatrudnienie. M. Ż. ma obecnie 25 lat, z zawodu jest technikiem żywienia i posiada już doświadczenie zawodowe, co z pewnością ułatwi jej powrót na rynek pracy. Nigdy nie uchylała się od pracy. Nie akcentowała sowich potrzeb a jedynie córki, o których mówiła w sposób wyważony, rzeczowy. Pozwany P. M. ma lat 34 i na stałe przebywa w Wielkiej Brytanii, gdzie posiada stałe zatrudnienia w odlewni żeliwa. Posiada on doświadczenie na rynku pracy i dużo większe możliwości zarobkowe aniżeli matka małoletniej powódki. Poza chorą matką i małoletnią powódką nie posiada nikogo na utrzymaniu. Nic nie stoi, zatem na przeszkodzie, aby pozwany łożył na utrzymanie swojej córki 600 zł i kwota ta zdaniem Sądu leży w granicach jego możliwości zarobkowych nawet pracując tylko u jednego pracodawcy. W tym miejscu Sąd zauważa, że pozwany mówiąc o swojej sytuacji finansowej, zarobkowej nie przedłożył żadnych na tą okoliczność dokumentów jedynie złożył zeznania tym samych nie wyjawił do końca sowich możliwości zarobkowych. Sąd zauważa również pomoc pozwanego, jaką świadczy wobec córki przekazując jej potrzebne rzeczy do codziennego rozwoju, czego nie kwestionowała matka dziecka. Matka dziecka jednak musi dysponować stałą odpowiednią kwotą alimentów na córkę, aby móc odpowiednio rozłożyć wydatki na potrzeby dziecka.

W pozostałym zakresie środki na utrzymanie dziecka winna pozyskać również jego matka, która w miarę możliwości - przy uzyskaniu pomocy w opiece nad dzieckiem - również winna rozważyć podjęcie zatrudnienia choćby w niepełnym wymiarze czasu pracy, aby móc partycypować w kosztach utrzymania dziecka.

Mając na uwadze powyższe rozważania i ustalenia Sąd w punkcie 1 wyroku zasądził rentę alimentacyjną od pozwanego P. M. na rzecz małoletniej powódki L. M. w kwocie po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatną z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej powódki – M. Ż., poczynając od dnia 1 kwietnia 2018r., z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo o alimenty uznając je za bezzasadne. O powyższym orzeczono w punkcie 2) wyroku. Powyższe rozstrzygnięcie odnosiło się do kwoty przewyższającej owe 600 zł miesięcznie zasądzonej tytułem alimentów bieżących jak i składającej się na sumę zaległych alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej powódki. Rozstrzygnięcia tego dokonano ze względów opisanych szczegółowo wyżej. W punkcie 3) wyroku Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania w tym nieuiszczoną opłatą sądową i wydatkami w sprawie, przejmując je na rzecz Skarbu Państwa, a w punkcie 4 nie obciążył strony powodowej kosztami zastępstwa procesowego pozwanego w części oddalającej powództwo z uwagi na trudna sytuacje materialną matki małoletniej powódki. Sąd w punkcie 5) nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia

/-/M.S.