III RC 72/21 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Brodnicy z 2022-03-23

Sygn. akt III RC 72/21

1) WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2022 r.

a.a.Sąd Rejonowy w Brodnicy Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

a.b.Przewodniczący: Sędzia Marzena Sirokos

Protokolant: st.sekr.sądowy Karolina Klufczyńska

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2022r. w Brodnicy

sprawy z powództwa B. C.

przeciwko J. C.

o alimenty

1)  oddala powództwo,

2)  nie obciąża strony powodowej nieuiszczoną opłatą sądową przejmując ją na rzecz Skarbu Państwa,

3)  koszty postępowania znosi między stronami.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.

Sąd Rejonowy w Brodnicy

stwierdza, że niniejsze orzeczenie

uprawomocniło się i jest wykonalne dnia 22 grudnia 2022r.

Dnia 16 stycznia 2023r.

Sędzia

M. S.

KLAUZULA WYKONALNOŚCI

Dnia 16 stycznia2023r. Sąd Rejonowy w Brodnicy stwierdza, że niniejszy tytuł uprawnia do egzekucji w zakresie pkt.1) oraz poleca wszystkim organom, urzędom oraz osobom, których to może dotyczyć, aby postanowienia tytułu niniejszego wykonały, a gdy o to prawnie będą wezwane, udzieliły pomocy.

Orzeczenie podlega wykonaniu jako prawomocne/natychmiast wykonalne.

Tytuł wykonawczy wydano z urzędu.

P. (...)

P. (...)

Sędzia

M. S.

III RC 72/21

UZASADNIENIE

Powódka B. C. w pozwie wniesionym przeciwko J. C. wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz alimentów w kwocie 600zł miesięcznie płatnych z góry do dnia 10 – każdego miesiąc do jej rąk wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki płatności którejkolwiek z rat.

Uzasadniając powództwo podała m.in., że Strony są małżonkami, którzy pozostają ze sobą w faktycznej separacji od końca 2020 roku. Przyczyną rozpadu pożycia małżeńskiego stały się ujawnione okoliczności zaangażowania pozwanego w bliskie relacje z inną młodą kobietą konsekwencją, czego były narodziny w dniu 26 lipca 2020 roku dziecka, którego ojcem miał być pozwany. Pozwany zaprzeczał wobec powódki tym okolicznościom. Jednakże w toku prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Brodnicy sprawy o ustalenie ojcostwa pozwanego sygn. akt: III RC 139/20 badania DNA wykazały ojcostwo pozwanego wobec małoletniej O. K. .

Okoliczności te, stanowiły dla powódki po kilkudziesięciu latach wspólnego pożycia małżeńskiego, bardzo szokujące przeżycia, w następstwie, których popadła w stan depresji, odezwały się też i nasiliły schorzenia neurologiczne, wynikające ze zmian zwyrodnieniowych stawów, kręgosłupa, ramienia i barku, wymagające leczenia farmakologicznego i rehabilitacji. Nadużycie przez pozwanego wzajemnego zaufania, jakie przez tyle lat łączyło strony, doprowadziło też do stanu, że powódka nie jest w stanie wybaczyć pozwanemu braku lojalności małżeńskiej i podjęła decyzję o całkowitej separacji od męża w tym gospodarczej i majątkowej, skutkiem, czego było zawarcie pomiędzy stronami w dniu 25 lutego 2021 roku umowy o rozdzielności majątkowej małżeńskiej w formie aktu notarialnego w kancelarii notarialnej notariusza M. M.. Przed dokonaniem tej czynności prawnej strony były współwłaścicielami do 7/8 części gospodarstwa rolnego położonego w S. gm. B. o łącznej powierzchni 15,76 ha na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, w pozostałej zaś 1/8 części współwłasność tego gospodarstwa przysługuje synowi stron D. C., który z mocy umowy dzierżawy z 26 maja 2015 roku pomiędzy stronami jest dzierżawcą całego udziału należącego do stron.

Powódka podała, że z tytułu dzierżawy nie pobiera żadnych świadczeń od dzierżawcy, który tytułem czynszu dzierżawnego zobowiązał się do pokrywania wszystkich zobowiązań i świadczeń publiczno-prawnych związanych z posiadaniem nieruchomości rolnej oraz do utrzymywania gruntu w dobrej kulturze. Bezpośrednim powodem wydzierżawienia przez strony swego udziału we własności tego gospodarstwa rolnego był pogarszający się stan zdrowia stron w tym w szczególności pozwanego, który na mocy orzeczenia lekarza Orzecznika KRUS został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym i na tej podstawie została mu przyznana renta rolnicza, której wysokość wynosi 1025,00 złotych netto. Renta ta stanowiła główne źródło utrzymania stron i zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych. Strony korzystały też ze wsparcia rzeczowego i w miarę możliwości finansowego ze strony syna D..

Obecnie na skutek zaistnienia między stronami separacji faktycznej, co do wszystkich aspektów życia stron, w tym i zajmowania odrębnych pomieszczeń mieszkalnych, a także prowadzenia odrębnych gospodarstw domowych - powódka, która nie posiada żadnych własnych dochodów zmuszona jest prosić by pozwany przyczyniał się do zaspokojenia jej uzasadnionych potrzeb życiowych przy zachowaniu zasady równej stopy życiowej tak, jak odbywało się to w okresie wspólnego pożycia małżeńskiego.

Podstawowe potrzeby miesięczne powódki kształtują się następująco: - leki: na nadciśnienie 30 zł przeciwbólowe 25 zł przeciwzapalne 26 zł plastry przeciwbólowe 30 zł, maść i żele 35 zł, witaminy i inne 40 zł, do zabiegów rehabilitacyjnych sterydy 60 zł

- zabiegi fizjoterapeutyczne 300 zł, dojazd na zabiegi 100 zł

- wizyty lekarskie: neurolog B. 150 zł, co 3 miesiące, neurolog T. 200 zł, co 3 miesiące, ortopeda B. 150 zł, co 3 miesiące, dojazd 50 zł

- wyżywienie - 1000 zł

- środki higieniczne 80 zł, środki piorące 30 zł, środki kosmetyczne 120 zł

- odzież 150 zł, fryzjer 100 zł, kosmetyczka 100 zł

łączne koszty 2426 zł.

Ponieważ jedynym dochodem, jaki posiada pozwany jest jego renta w wysokości wskazanej wyżej, winien on zdaniem powódki podzielić się z nią, co najmniej po połowie. Powódka podała, że na skutek zawartej przez pozwanego w dniu 25 lutego 2021 roku umowy o dożywocie z synem D. C. w formie aktu notarialnego nr Rep A nr 2007/2021 sytuacja pozwanego jest o tyle lepsza od powódki, że z mocy tego aktu ma on zagwarantowane dożywotnie utrzymanie w postaci przyjęcia go jak domownika z prawem korzystania z jednego pokoju, wspólnej kuchni, łazienki, korytarza wraz dostarczeniem energii elektrycznej, ogrzewania, wody i wyżywienia oraz pielęgnacji i pomoc w chorobie. Powódka zaś, nie ma zagwarantowanych takich świadczeń, zdana jest na łaskę i dobrą wolę syna znajdując się obecnie w niedostatku i nie ma możliwości samodzielnego jej poprawienia, gdyż jej udział w gospodarstwie rolnym, jak wyżej wspomniano, z mocy umowy z 2015 roku jest w dzierżawie na okres 10 lat i z tego tytułu nie przysługują jej żadne dochody, a jedynie nie obciążają jej ciężary związane z posiadaniem nieruchomości rolnej.

Podała, że pomoc syna D. może okazać się też iluzoryczna z uwagi na rozpoznanie podczas hospitalizacji syna w (...) Szpitalu Miejskim im. (...) w T. w dniach od 29.03.2021 do 4.04.2021 - stwardnienia rozsianego z zaleceniami leczenia immunomodulującego z zabiegami fizjoterapeutycznymi i wsparciem psychologa. Ujawnienie się objawów choroby u syna związane jest z silnymi przeżyciami dotyczącymi nowej sytuacji rodzinnej, z którą nie są w stanie pogodzić się wszyscy członkowie rodziny i która tak dramatycznie waży na ich życiu i przyszłości.

(dowód: pozew wraz z odpisami załączników k. 3 – 24)

W odpowiedzi na pozew pozwany J. C. wniósł o oddalenie powództwa.

Swoje stanowisko J. C. uzasadniał min.: potwierdził, że w wyniku ustalenia jego ojcostwa w stosunku do dziecka pozamałżeńskiego rozpadły się jego relacje małżeńskie. Na żądanie małżonki było zawarcie pomiędzy stronami umowy o rozdzielności majątkowej małżeńskiej w formie aktu notarialnego.

Pozwany nie kwestionuje schorzeń, na które cierpi jego żona, jednak on sam posiada również wiele schorzeń i pozostaje pod stałą opieką lekarską.

W wyniku orzeczenia Lekarza Orzecznika KRUS pozwany został uznany całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym do marca 202Ir.

Na tej podstawie została pozwanemu przyznana renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy w wysokości 1025zł netto.

Obecnie toczy się postępowanie w sprawie emerytalno-rentowe przed Komisją Lekarska KRUS. J. C. obecnie nie posiada żadnego dochodu i pozostaje na wyłącznym utrzymaniu syna D..

J. C. ponadto płaci alimenty zasądzone na mocy postanowienia tut. Sądu na rzecz małoletniej córki O. K. w wysokości 750 zł. Obecnie z braku jakichkolwiek dochodów oraz braku możliwości podjęcia pracy pozwany sam znajduje się w ciężkiej sytuacji życiowej i finansowej.

J. C. po przyznaniu renty chorobowej chcąc utrzymać w miarę poprawne stosunki rodzinne, pragnie, chociaż w znikomej części zaspokoić podstawowe potrzeby finansowe żony B. C..

(dowód: odpowiedź na pozew wraz z odpisami załączników k. 59 – 77)

Sąd ustalił, co następuje:

B. C. i J. C. 11 czerwca 1988roku zawarli związek małżeński i ich stosunki majątkowe małżeńskie podlegały ustrojowi wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

7 października 2016r. B. C. i J. C. w formie aktu notarialnego w Kancelarii Notarialnej w B. notariusza M. M. dokonali darowizny na rzecz swojego syna D. C. swoje udziały wynoszące 1/8 części w posiadanej nieruchomości rolnej opisanej w akcie rep. A nr 6390/2016.

(dowód: akt notarialny z 7 października 2016r. k.6 – 8)

W dniu 25 lutego 2021r. B. C. i J. C. zawarli w Kancelarii Notarialnej w B. przed notariuszem M. M. umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową wprowadzając ustrój rozdzielności majątkowej postanawiając, że ich udziały w majątku wspólnym są równe i wynoszą po ½ części.

(dowód: akt notarialny z dnia 25 lutego 2021r. umowa majątkowa małżeńska k. 9 – 10)

25 lutego 2021r. pozwany J. C. zawarł umowę dożywocia. Pozwany przeniósł na syna swoje udziały 7/16 powstałe na skutek ustanowienia rozdzielności majątkowej w nieruchomościach rolnych opisanych w akcie notarialnym na rzecz syna D. C.. D. C. zobowiązał się m.in. dożywotnio utrzymać zbywcę, jako domownika.

(dowód; odpis aktu notarialnego z dnia 25 lutego 2021r. k. 11 – 15)

Wcześnie przed zawarciem umowy dzierżawy i darowizny strony były właścicielami gospodarstwa sadowniczego o powierzchni 15 hektarów. Strony ze związku małżeńskiego mają dwoje dorosłych synów. Wszyscy mieszkają wspólnie.

Na tą chwilę właścicielem całości gospodarstwa jest syn D. C., który prawne ma obowiązek utrzymać gospodarstwo sadownicze w odpowiedniej kulturze gospodarczej oraz utrzymać budynek mieszkalny. Zdaniem powódki nie ma ona źródła dochodu a jedynie jej potrzeby zaspokaja syn.

Okoliczności podane w pozwie powódka podtrzymała i uczyniła swoimi zeznaniami. Podtrzymała, że jej potrzeby miesięczne na leki, wizyty lekarskie, zabiegi fizjoterapeutyczne, wyżywienie, odzież środki czystości to koszt 2426 zł.

(dowód: zeznania powódki B. C. k. 95 – 95v.)

Pozwany J. C. miał przyznaną decyzją Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego rentę rolniczą z tytułu niezdolności w kwocie do wypłaty 1025zł.

Orzeczeniem lekarza rzeczoznawcy KRUS z dnia 7 lipca 2020r. uznano go za okresowo całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym do marca 2021.r.

(dowód: decyzje KRUS k. 62, 63)

Wcześniej w sprawie III RC 139/20 toczącej się przed tutejszym Sądem, wyrokiem z dnia 22 grudnia 2021r. Sąd Rejonowy w Brodnicy

w sprawie z powództwa małoletniej O. K. działającej przez matkę W. K. i W. K.

przeciwko J. C.

o ustalenie ojcostwa, alimenty i roszczenia z tym związane orzekł m.in.:

w pkt 1 ustalił, że pozwany J. C., nazwisko rodowe C., urodzony (...) w B., s. F. i B. jest ojcem małoletniej O. K. urodzonej (...) w B., córki W., nazwisko rodowe K., której akt urodzenia został sporządzony w USC w B. za nr (...), Ponadto w tym wyroku

- Sąd nadał O. K. nazwisko matki (...),

- Sąd zasądził od pozwanego J. C. na rzecz małoletniej O. K. rentę alimentacyjną w kwocie 1200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) miesięcznie, płatną z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniej- W. K. z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 26 lipca 2020r.,

- pozbawił J. C. władzy rodzicielskiej nad małoletnią O. K..

Przedmiotowa sprawa zawisła w dniu 22 września 2020r. Na dzień orzekania w przedmiotowej sprawie wyrok był nieprawomocny.

(dowód: akta III RC 139/20, odpisy dokumentów ze sprawy k. 38 – 56)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- zeznania powódki B. C. k. 95 – 96,

- akt notarialny z dnia 7 października 2016r.- umowa darowizny k. 6 – 8,

- akt notarialny z dnia 25 lutego 2021r. – umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca rozdzielność majątkową k. 9 – 10,

- akt notarialny z dnia 25 lutego 2021r. – umowa o dożywocie k. 11 – 15,

- kserokopia decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o wysokości renty rolniczej J. C. k. 16,

- zaświadczenie z prywatnej praktyki fizjoterapeutycznej k. 17,

- kserokopia karty informacyjnej leczenia z poradni urazowo – ortopedycznej k. 18,

- kserokopia historii choroby powódki k. 19 – 24,

- odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem ze sprawy R Cz 50 – 56,

- wypis z treści orzeczenia KRUS k. 62,

- decyzja o przyznaniu renty rolniczej k. 63,

- kserokopia dokumentacji lekarskiej pozwanego k. 66 – 77,

- akta III RC 139/20, odpisy dokumentów ze sprawy k. 38 – 56

Strony nie kwestionowały wzajemnie w podanych przez nie w pismach

- źródeł swojego utrzymania,

- stanu zdrowia,

- kosztów potrzeb miesięcznych powódki,

- posiadanego majątku.

Strony nie kwestionowały prawdziwości przedłożonych dokumentów ich odpisów i kserokopii.

Pozwany, mimo, że formalnie wniósł o oddalenie powództwa w uzasadnieniu swojego stanowiska podał, że może niewielkie kwoty łożyć na powódkę.

Wszystkim dokumentom Sąd dał wiarę. Treścią aktów notarialnych Sąd był związany.

Sąd nie podzielił stanowiska powódki odnośnie zasadności jej żądania. W ocenie Sądu powódka ma źródło dochodu, którego nie ujawniła. Sąd nie neguje okoliczności, że syn wspiera rodziców i pokrywa koszty ich zamieszkania. Nie neguje również Sąd okoliczności, że syn jest właścicielem byłego całego czynnego majątku stron przynoszącego dochód. Sąd nie zgadza się z podnoszoną przez stronę powodową okolicznością, że jest wyłącznie „na łasce i woli syna” Kłóci się to z doświadczeniem życiowym, że powódka będąc przez wiele lat współwłaścicielką gospodarstwa sadowniczego nie zapewniła sobie żadnego stosownego zabezpieczenia finansowego. Trudno uwierzyć, że zawierając umowy z synem świadomie pozbawiała się jakiekolwiek zabezpieczenia finansowego na swoje potrzeby. W tym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom powódki.

Sąd zważył, co następuje:

Art. 27 krio (kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) stanowi: Oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Strony mają wspólnie z małżeństwa mają dorosłych dzieci. Pozwany ma małoletnie dziecko z innego związku.

Kwestię obowiązku alimentacyjnego między rodzicami a dziećmi reguluje natomiast przepis art. 133 § 1 k.r.o., który stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych w myśl art. 135 § 1 k.r.o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W myśl art. 135 § 2 k.r.o. wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Na dzień dzisiejszy pozwany ma obowiązek utrzymania swojego małoletniego dziecka. Ten obwiązek w zakresie usprawiedliwionych potrzeb dziecka w ocenie Sądu wyprzedza obowiązek łożenia na dorosłych członków rodziny pozwanego w tej sytuacji współmałżonka mającego swoje źródło utrzymania nawet, jeżeli jest to tylko wola dorosłego syna.

Strony B. C. i J. C. zdecydowały o wspólnym swoim majątku, który przynosił dochód tj. gospodarstwie sadowniczym, że oddają go w ręce syna. Mieszkają w tym samych domu a wiec mają podobne warunki materialne bytowe. Koszty utrzymania tego domu pokrywa syn. Jedyna różnica w posiadanym osobistym majątku to fakt, że pozwany ma rentę rolniczą. Nałożony na niego obowiązek utrzymania dziecka nie powala mu w ocenie sądu łożyć z renty kwot na małżonkę. Byłoby to działanie nastwione na pokrzywdzenie małoletniego dziecka.

W ocenie Sądu nawet, jeżeli strony są w faktycznej separacji to żyją na równej stopie życiowej. Wykazane przez powódkę wydatki w ocenie Sądu pozwalają przyjąć, że powódka nie ma niższej stopy życiowej od pozwanego, mimo, że ten ma źródło dochodu w postaci renty. Każda ze stron posiada również schorzenia chorobowe, które wymagają leczenia.

Zachowanie pozwanego, jako męża i ojca dzieci ze związku małżeńskiego polegające na tym, że ma dziecko pozamałżeńskie nie jest samą w sobie przesłanką do zasądzenia alimentów nawet, jeżeli to zachowanie przyczyniło się do zerwania więzi małżeńskich i spowodowało duży negatywnych emocji, stresu u członków rodziny. Ta okoliczność jest przesłanką do badania ewentualnej winy w rozkładzie związku małżeńskiego, ale to nie w tej sprawie.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy cytowanego przepisu art. 27 krio oddalił powództwo.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Jastrzembska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Brodnicy
Data wytworzenia informacji: