Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brodnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2018roku

Sąd Rejonowy w Brodnicy, Wydział II Karny

w składzie

Przewodniczący: SSR Alina Jabłonowska

Protokolant: stażysta Natalia Rudnik

w obecności oskarżyciela M. J.

po rozpoznaniu dnia 21 listopada 2018

sprawy A. G. s. T. i M.

ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że:

1.  prowadząc działalność gospodarczą pod adresem: ul. (...), (...)-(...) B., nie wpłacał w terminie do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy na rachunek Urzędu Skarbowego w B. (miejsce popełnienia czynu: Urząd Skarbowy w B. ul. (...). W. S. 19, (...)-(...) B.) pobranych zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń za okres od marca 2017r. do grudnia 2017r. (czas popełnienia czynu: od 21.04.2017r. do 23.01.2018r.). W związku z powyższym naruszył przepis art. 38 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016r., poz. 2032 ze zm.), w wyniku czego uszczuplił należności podatkowe Skarbu Państwa z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń za okres od marca 2017r. do grudnia 2017r., w łącznej kwocie 3.636,37 zł,

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 77 § 3 kks w zw. z art. 6 § 2 kks,

2.  prowadząc działalność gospodarczą pod adresem: ul. (...), (...)-(...) B., nie dokonywał w terminie do 25-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy wpłat na rachunek Urzędu Skarbowego w B. (miejsce popełnienia czynu: Urząd Skarbowy w B. ul. (...). W. S. 19, (...)-(...) B.), podatku od towarów i usług za okres od września 2017r. do marca 2018r. (czas popełnienia czynu: od 26.10.2017r. do 26.04.2018r.). W związku z powyższym naruszył przepis art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017r., poz. 1221 ze zmianami), w wyniku czego uszczuplił należności podatkowe Skarbu Państwa z tytułu podatku od towarów i usług za okres od września 2017r. do marca 2018r, w łącznej kwocie 15.215,00 zł.

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks.

orzeka

I / oskarżonego A. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu, a wyżej opisanych w puntach 1 i 2 wykroczeń skarbowych z art. 77 §3 kks w zw. z art. 6 §2 kks oraz z art. 57 §1 kks i za to w myśl art. 50 §1 kks na podstawie art. 77 §3 kks wymierza mu karę grzywny w wysokości 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych;

II/ zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia opłaty sądowej i kosztów postępowania przejmując je na rzecz Skarbu Państwa;

III/ zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii (...) Radcy Prawnego K. P. kwotę 600 (sześćset) złotych powiększoną o należną stawkę podatku VAT tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Sygn. akt II W 304/18

UZASADNIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. oskarżył A. G. o to, że

1) prowadząc działalność gospodarczą pod adresem: ul. (...), (...)-(...) B., nie wpłacał w terminie do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy na rachunek Urzędu Skarbowego w B. (miejsce popełnienia czynu: Urząd Skarbowy w B. ul. (...). W. S. 19, (...)-(...) B.) pobranych zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń za okres od marca 2017r. do grudnia 2017r. (czas popełnienia czynu: od 21.04.2017r. do 23.01.2018r.). W związku z powyższym naruszył przepis art. 38 ust. 1 w zw. z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016r., poz. 2032 ze zm.) , w wyniku czego uszczuplił należności podatkowe Skarbu Państwa z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń za okres od marca 2017r. do grudnia 2017r.., w łącznej kwocie 3.636,37 zł. tj . o wykroczenie skarbowe z art. 77 § 3 kks w zw. z art. 6 § 2 kks,

2) prowadząc działalność gospodarczą pod adresem: ul. (...), (...)-(...) B., nie dokonywał w terminie do 25-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy wpłat na rachunek Urzędu Skarbowego w B. (miejsce popełnienia czynu: Urząd Skarbowy w B. ul. (...). W. S. 19, (...)-(...) B.), podatku od towarów i usług za okres od września 2017r. do marca 2018r. (czas popełnienia czynu: od 26.10.2017r. do 26.04.2018r.). W związku z powyższym naruszył przepis art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017r., poz. 1221 ze zmianami), w wyniku czego uszczuplił należności podatkowe Skarbu Państwa z tytułu podatku od towarów i usług za okres od września 2017r. do marca 2018r, w łącznej kwocie 15.215,00 zł. tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

A. G. zam.: ul. (...), (...)-(...) B. ( adres rejestracyjny od 6 kwietnia 2018 roku), od 2011 roku prowadził działalność gospodarczą pod adresem: ul. (...), (...)-(...) B..

( dowód: dane identyfikacyjne i adresowe osoby fizycznej k. 8-9)

Oskarżony nie wpłacał w terminie do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy na rachunek Urzędu Skarbowego w B. pobranych zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń za okres od marca 2017r. do grudnia 2017r i tak :

- w terminie do 20 kwietnia 2017 roku nie wpłacił kwoty 241,37 zł za miesiąc marzec 2017 roku

- w terminie do 20 maja 2017 roku nie wpłacił kwoty 336,00 zł za miesiąc kwiecień 2017 roku

- w terminie do 20 czerwca 2017 roku nie wpłacił kwoty 447,00 zł za miesiąc maj 2017 roku

- w terminie do 20 lipca 2017 roku nie wpłacił kwoty 447,00 zł za miesiąc czerwiec 2017 roku

- w terminie do 21 sierpnia 2017 roku nie wpłacił kwoty 376,00 zł za miesiąc lipiec 2017 roku

- w terminie do 20 września 2017 roku nie wpłacił kwoty 382,00 zł za miesiąc sierpień 2017 roku

- w terminie do 20 października 2017 roku nie wpłacił kwoty 399,00 zł za miesiąc wrzesień 2017 roku

- w terminie do 20 listopada 2017 roku nie wpłacił kwoty 336,00 zł za miesiąc październik 2017 roku

- w terminie do 20 grudnia 2017 roku nie wpłacił kwoty 336,00 zł za miesiąc listopad 2017 roku

- w terminie do 20 stycznia 2018 roku nie wpłacił kwoty 336,00 zł za miesiąc grudzień 2017 roku.

Oskarżony łącznie uszczuplił należności podatkowe Skarbu Państwa z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń za okres od marca 2017r. do grudnia 2017r., w łącznej kwocie 3.636,37 zł.

( dowód: lista zaległości wraz z odsetkami obliczonymi na dzień 18 czerwca 2018 roku i 5 lipca 2018, oraz zawiadomienie wewnętrzne –k.1,2 i 5)

A. G. prowadząc działalność gospodarczą nie dokonywał w terminie do 25-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy wpłat na rachunek Urzędu Skarbowego w B. podatku od towarów i usług za okres od września 2017r. do marca 2018r. i tak:

- w terminie do dnia 25 października 2017 roku nie wpłacił kwoty 650,00 zł za miesiąc wrzesień 2017r

- w terminie do dnia 27 listopada 2017 roku nie wpłacił kwoty 1.795,00 zł za miesiąc październik 2017r

- w terminie do dnia 27 grudnia 2017 roku nie wpłacił kwoty 5.787,00 zł za miesiąc listopad 2017r

- w terminie do dnia 25 stycznia 2018 roku nie wpłacił kwoty 2.177,00 zł za miesiąc grudzień 2017r

- w terminie do dnia 26 lutego 2018 roku nie wpłacił kwoty 1.491,00 zł za miesiąc grudzień 2017r

- w terminie do dnia 26 marca 2018 roku nie wpłacił kwoty 1.579,00 zł za miesiąc styczeń 2018r

- w terminie do dnia 25 kwietnia 2018 roku nie wpłacił kwoty 1.737,00 zł za miesiąc luty 2018r

Oskarżony uszczuplił należności podatkowe Skarbu Państwa z tytułu podatku od towarów i usług za okres od września 2017r. do marca 2018r, w łącznej kwocie 15.215,00 zł.

( dowód: lista zaległości wraz z odsetkami obliczonymi na dzień 18 czerwca 2018 roku, na 5 lipca 2018 r i zawiadomienie wewnętrzne –k.3 , 4 i 6 )

Na dzień 21 listopada 2018 roku oskarżony spłacił zaległości w podatku dochodowym, oraz część zaległości w podatku od towarów i usług, pozostała mu do spłaty kwota 8.157,52

( dowód: karta kontowa k. 90-91, lista zaległości wraaz z odsetkami na 21 listopada 2018 roku k.89)

Oskarżony A. G. nie był karany, nie przebywa w miejscu zamieszkania, nie zdołano ustalić miejsca jej pobytu.

( dowód: karta karna k.30, odpowiedź na wniosek do Policji o pomoc prawną z 25 lipca 2018r. - k.34-35 pisma z dnia 25.07.2018r. - k. 22,23,24,25,26,, pismo z dnia 26.07.2018r. - k. 31, pismo z dnia 01.08.2018r. - k. 32, pismo z dnia 31.07.2018r. - k. 33).

Sąd dał wiarę karcie kontowej z podatku VAT (k.4, 6,17, 51, 89 ) , liście zaległości w PIT (k. 2, 5, 18 ,50, 90 ) danym identyfikacyjnym i adresowym osoby fizycznej (k. 8, 9)wydrukowi z (...) (k. 10 i 88) albowiem sporządzone zostały przez osoby do tego upoważnione , a wiarygodność tych dokumentów nie była kwestionowana przez strony.

Zgodnie z treścią art. 77§3kks karze grzywny za wykroczenie skarbowe podlega płatnik lub inkasent, który pobranego podatku, w wysokości nieprzekraczającej ustawowego progu, nie wpłaca w terminie na rzecz właściwego organu.

Zgodnie z treścią art. 57§1kks karze grzywny za wykroczenie skarbowe podlega podatnik, który uporczywie nie wpłaca w terminie podatku. Obecnie podatnik, który zgłosił przedmiot opodatkowania, a jedynie nie wpłaca w terminie podatku (zaliczki na podatek), odpowiada wyłącznie z art. 57, a więc tylko jak za wykroczenie skarbowe, podczas gdy niezgłoszenie się do podatku stanowi nadal z założenia przestępstwo skarbowe z art. 54kks. Przy czym karalne jest jedynie uporczywe niepłacenie podatku. Problem uporczywości niepłacenia podatku był poruszany wielokrotnie w literaturze i w orzecznictwie.

Zarówno T. G. jak i F. P. wypowiedzieli się , że „uporczywy” oznacza stan utrzymujący się długo, który niekoniecznie musi się powtarzać. Podkreślić należy, że według T. G., którego pogląd Sąd całkowicie podziela „Nie można bowiem uznać za usprawiedliwiające opóźnienie w regulowaniu podatku nie zgromadzenie przez podatnika na czas środków finansowych na pokrycie podatku w terminie. Chodzi bowiem o brak środków na sam podatek, który reguluje się "od czegoś" (dochód, czynności itd.) w sytuacji, gdy istniały środki finansowe na tę transakcję, która jest podstawą opodatkowania. Zła wola podatnika polega tu na tym, że gromadzi on środki na same czynności podlegające opodatkowaniu, a nie interesuje się potrzebą ich posiadania także na podatek od tych czynności, ani nie podejmuje prób skorzystania z dopuszczalnych ulg przy czasowym braku środków, np. z rozłożenia podatku na raty czy odroczenia jego płatności. Uporczywości nie można tu zatem ograniczać, jak na gruncie art. 209 k.k., jedynie do sytuacji, gdy podatnik ma środki na uregulowanie zobowiązania - tu podatku - ale mimo to uporczywie go nie płaci” -T. G. (2): Kodeks Karny Skarbowy, Komentarz, Wydanie IV, LEX2009

Oskarżony miał obowiązek składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu oraz bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, obliczać i wpłacać podatek za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Obowiązki te wynikają z art. 99 ust. 1 i art.103 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług

W świetle powyższych rozważań a także przedstawionego materiału dowodowego stwierdzić należy, że oskarżony w sposób długotrwały i konsekwentny nie wpłacał podatku od towarów i usług za okres od września 2017 roku do marca 2018 roku.

Zdaniem Sądu w świetle wyżej przedstawionego materiału dowodowego wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. A. G. prowadząc działalność gospodarczą pod adresem: ul. (...), (...)-(...) B., nie wpłacał w terminie do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy na rachunek Urzędu Skarbowego w B. pobranych zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń za okres od marca 2017r. do grudnia 2017r. (czas popełnienia czynu: od 21.04.2017r. do 23.01.2018r.) w wyniku czego uszczuplił należności podatkowe Skarbu Państwa z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń za okres od marca 2017r. do grudnia 2017r.., w łącznej kwocie 3.636,37 zł. tj . popełnił wykroczenie skarbowe z art. 77 § 3 kks w zw. z art. 6 § 2 kks, oraz nie dokonywał w terminie do 25-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy wpłat na rachunek Urzędu Skarbowego w B. podatku od towarów i usług za okres od września 2017r. do marca 2018r. (czas popełnienia czynu: od 26.10.2017r. do 26.04.2018r.) w wyniku czego uszczuplił należności podatkowe Skarbu Państwa z tytułu podatku od towarów i usług za okres od września 2017r. do marca 2018r, w łącznej kwocie 15.215,00 zł. tj. popełnił wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks.

Zawinienie oskarżonego nie budzi wątpliwości, oskarżony osiągał dochód i mimo to nie płacił należnych podatków. Z faktu, że nie udało się poborcy podatkowemu wyegzekwować należności ( k.29) nie można wysnuć wniosku, że oskarżony z powodu uzasadnionych okolicznościami przyczyn nie był w stanie płacić podatku od dochodu oraz podatku od towarów i usług. Postępowanie nie wykazało, by oskarżonego doświadczył jakiś kataklizm, względnie inna nadzwyczajna okoliczność.

Jak już wyżej podniesiono sprawcy czynów z art. 77§3kks i art. 57§1 kks podlegają karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Art. 50§1 kks stanowi „Jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa albo więcej wykroczeń skarbowych, sąd wymierza łącznie karę grzywny w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu także innych środków za pozostające w zbiegu wykroczenia”. Zaś art. 48§1 kks określa wysokość kary grzywny za wykroczenie skarbowe, która może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.

Orzekając o karze Sąd kierował dyrektywami określonymi w art. 13 § 1 k.k.s., uwzględniając rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, motywację i sposób zachowania się sprawcy, jak również jego właściwości i warunki osobiste oraz sposób życia przed popełnieniem przestępstwa. W przedmiotowej sprawie, przy podejmowaniu decyzji w zakresie wymiaru kary, jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę fakt, że w dacie popełnienia czynu oskarżony nie był karany, oraz, że w większości spłacił jeż zaległe podatki. Okolicznością obciążającą jest natomiast wysokość narażonego na uszczuplenie podatku, długotrwałość działania, a także powszechność tego typu przestępstw. Orzekając grzywnę w wysokości 1200 zł Sąd wziął pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe, a przede wszystkim zachowanie oskarżonego po popełnieniu wykroczeń skarbowych polegające na spłacaniu zaległości podatkowych.

O kosztach Sąd orzekł na mocy art. 624 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks.

Z brzmienia powołanego przepisu wynika, iż zasadą w postępowaniu karnym jest obciążanie osoby winnej popełnienia przestępstwa kosztami sądowymi, albowiem przyczyniła się ona do ich powstania. Zgodnie z tym przepisem Sąd może jednak zwolnić oskarżonego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia właśnie z taką sytuacją, gdyż sytuacja rodzinna, majątkowa oskarżonego, zwłaszcza fakt, iż zarobione po popełnieniu czynów pieniądze przeznacza na spłatę swoich zobowiązań podatkowych wskazują, że nie będzie on wstanie ich uiścić, dlatego w punkcie drugim sentencji wyroku zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia opłaty sądowej, zaś kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć obrońcy oskarżonego

2.  Przedłożyć z apelacją lub za 14 dni

B. 13 grudnia 2018 r. SSR A. J.