Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brodnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w Brodnicy- I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	Asesor sądowy Dawid Sztuwe
Protokolant:	stażysta Wiesława Panter

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2019 r. w Brodnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko S. K. (1)

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.919,01 zł (cztery tysiące dziewięćset dziewiętnaście złotych 01/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, liczonymi od dnia 17 lipca 2019 roku do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.017,00 zł ( jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

/Asesor sądowy/

Dawid Sztuwe

Sygn. akt. I C 1098/19

UZASADNIENIE

T. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wystąpił przeciwko S. K. (2) o zapłatę kwoty 4919,01 zł wraz z odsetkami tytułem rozliczenia umowy pożyczki z 29.11.2017 r. oraz wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych ( k. 3-4)

Nakazem zapłaty z 2 sierpnia 2019 r. Sąd uwzględnił roszczenie powoda w całości
(k. 32).

Sprzeciwem z 23 sierpnia 2019 r. pozwana, reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, zaskarżyła nakaz zapłaty w całości. W sprzeciwie podniesiono, że roszczenie nie jest wymagalne, albowiem umowa nie została skutecznie wypowiedziana ( k. 34-37).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29 listopada 2017 r. S. K. (2) zawarła z (...) Finanse spółką z o.o. z siedzibą we W. umowę pożyczki. Zgodnie z umową była ona zobowiązana łącznie do spłaty kwoty 8996,16 zł, która to kwota została rozłożona na 24 raty- płatne w miesięcznych odstępach liczonych od dnia 28 grudnia 2017. Wysokość raty ustalono na kwotę 374,84 zł. Aktualne zadłużenie z umowy wynosi 4919,01 zł.

Dowód:

- umowa pożyczki z 29.11.2017 r. z załącznikami- k. 5-9

- historii operacji- k. 12-13

- nagranie rozmowy- k. 2v

W piśmie 11 lutego 2019 r. przedstawiano S. K. (2) wysokość jej aktualnego zadłużenia oraz poinformowano o możliwości wypowiedzenia umowy. Pismem z 4 marca
2019 r. wypowiedziano S. K. (2), z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, umowę pożyczki z 29 listopada 2017 r. z uwagi na opóźnienie w zapłacie dwóch pełnych rat pożyczki. Pismo zostało doręczone 7 marca 2019 r.

Dowód:

- pismo z 4 marca 2019 r.- k. 10

- potwierdzenie doręczenia- k. 11

- pismo z 11 lutego 2019 r. -k. 26

T. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. jest aktualnym wierzycielem S. K. (2) w związku z umową pożyczki z 29 listopada 2017 r.

Dowód:

- umowa przelewu wierzytelności- k. 14-15

- pełnomocnictwa- k. 15v-16

- odpis KRS- k. 16-20

- wykaz wierzytelności- k. 21

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty załączone przez stroną powodową, których autentyczność nie budziła wątpliwości Sądu. Biorąc pod uwagę zarzuty sformułowane przez pozwaną w sprzeciwie od nakazu zapłaty, Sąd uznał, iż tylko ta okoliczność faktyczna była sporna w sprawie (art. 230 kpc). Strona pozwana nie zakwestionowała zatem, że zawarła umowę pożyczki, otrzymała pożyczkę, nie spłacała zadłużenia. Legitymacja czynna powoda także nie była podważana.

W ocenie Sądu umowa pożyczki została wypowiedziana w prawidłowy sposób. Nie było wątpliwości, że pozwana otrzymała pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu umowy. Pozwana nie kwestionowała, iż zachodziły przesłanki warunkujące wypowiedzenie, tj. opóźnienie w zapłacie dwóch pełnych rat pożyczki. Ustalano również, że sporządzono pismo zawierającej informacje o aktualnym zadłużeniu oraz poinformowano o możliwości wypowiedzenia umowy ( k. 26). Brak było dowodu doręczenia tego pisma. Niemniej w ocenie Sądu ta okoliczność nie niweczy skutków wypowiedzenia umowy.

Po pierwsze, obie strony wzięły na siebie ryzyko doręczenia przesyłek listem zwykłym, co do którego żadna ze stron nie może otrzymać potwierdzenia nadania/odbioru.

Po drugie, brak wezwania do zapłaty jest naruszeniem warunku umowy, ale nie na tyle istotnym, aby podważać skuteczność wypowiedzenia. Wezwanie do zapłaty stanowi przecież iluzoryczną ochronę konsumenta przed wypowiedzeniem umowy, jeżeli i tak termin na spłatę zadłużenia wynosi tylko 7 dni. Procedura z art. 75c prawa bankowego nie ma natomiast zastosowania.

Po trzecie, pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu umowy zawierało także propozycję dla pozwanej uregulowania zadłużenia w terminie 30 dni, co stanowiłoby podstawę do cofnięcia oświadczenia. Pozwana kwestionując skuteczność wypowiedzenia nie wskazywała, iż spłaciła zadłużenie w zakreślonym terminie.

Ostatecznie, gdyby nawet uznać, że umowa nie została skutecznie wypowiedziana, to termin spłaty ostatniej raty upływał z dniem 28 grudnia 2019 r. Na dzień wydania wyroku nie byłyby wymagalne jedynie dwie ostatnie raty. Jednocześnie w momencie sporządzania niniejszego uzasadnienia, wszystkie raty pożyczki można uznać za wymagalne. Roszczenie powoda pozostaje zatem zasadne. Jeżeli bowiem pozwana nie uznaje skuteczności wypowiedzenia umowy to nie zwalnia jej to z regulowania zapadłych rat zgodnie z harmonogramem spłaty pożyczki.

Strona pozwana- będąc reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika- nie podnosiła zarzutów dotyczących zastosowania przez pożyczkodawcę klauzul niedozwolonych. Niemniej pozaodsetkowe koszty pożyczki były ustalone w sposób zgodny z art. 36a ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim. Prowizje pozostawały w rozsądnej proporcji w stosunku do wysokości pożyczki i czasu trwania umowy. W ocenie Sądu uwzględniają one koszty uruchomienia i obsługi pożyczki, a ich wysokość odzwierciedla ryzyko gospodarczej udzielania tego rodzaju pożyczek.

Reasumują powyższe rozważania, roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w świetle art. 720 kc, a zarzuty podniesione przez pozwaną nie były zasadne.

O kosztach orzeczono w oparciu o art. 98 § 1 kpc i §2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Na koszty procesu po stronie powodowej składały się następujące kwoty:

- 100 zł (należna opłata sądowa od pozwu)

- 17 zł (opłata skarbowa od pełnomocnictwa)

- 900 zł (wynagrodzenie dla radcy prawnego)

/Asesor sądowy/

Dawid Sztuwe

ZARZĄDZENIE

1.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej,

2.  akta z apelacją lub za 21 dni

B., 9 marca 2020 r.

Asesor sądowy

Dawid Sztuwe